"เฮียอยู่ไหน?!" เฮียขุนคุยกับปลายสาย
"น้องเธอยังกลัวอยู่เลย เฮียกลับมาดูน้องได้ไหม"
"เฮียติดธุระอะไร?” เขาเริ่มขมวดคิ้วเป็นปมใหญ่
"ผมไม่ใช่สามีน้องนะเฮีย เฮียต้องดูแลเองสิ"
"เฮีย เฮีย!" ปลายสายวางไปแล้ว
"เข้าไปนอนในห้องนะ เดี๋ยวเฮียไปอยู่เป็นเพื่อน"
เธอพยักหน้าหงึก ๆ พอเดินเข้าไปในห้องข่าวนั้นก็เปลี่ยนเป็นข่าวอื่นแล้ว เธอนั่งตั้งสติสักพักก่อนจะถามเฮีย
"เฮียเขาอยู่ที่ไหนเหรอคะ?”
"เฮียไปทำธุระเดี๋ยวก็คงกลับ"
"เฮียตอบไม่ตรงคำถาม"
"อ่า…เฮียไปหาเพื่อนที่ผับ"
"เหรอคะ"
"อย่าคิดมากนะ เฮียเขาไปดื่มทุกวันอยู่แล้ว"
"ค่ะ หนูรู้"
จบประโยคนั้นเธอก็ไม่อยากถามอะไรต่ออีกเลย ความรู้สึกข้างในมันหน่วง ๆ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ทำร้ายร่างกายเธอเหมือนแต่ก่อนแล้วก็ตาม แต่การกลับมาอยู่จุดเดิมทำให้เธอตั้งความหวัง ว่าเขาจะดีขึ้น และใส่ใจเธอมากกว่านี้ ถ้าเธอกลับมาแล้วไม่มีความสุข มันก็คงไม่ต่างจากเมื่อก่อน
