บทที่ 16 อันตราย
“ พวกคุณจะทำอะไรลูกสาวฉัน! ”
แป้งร่ำคิดว่าตัวเองคงไม่รอดถ้าจะเล่นขนาดนี้ แต่ดวงเธอยังไม่ถึงฆาตสินะ ขอบคุณแม่ที่มาทันเวลาพอดี
“ หึ ก็ดี จับทั้งแม่ทั้งลูกไปเลย สมศรี รัศมี จับนังแม่มันด้วย ”
คุณผู้หญิงหรือเรียกอีกอย่างว่าแม่สามี ไม่รู้ว่าคิดจะทำอะไรกันแน่ จู่ๆ ก็มาจับเธอ ไม่พูดบอกสักคำ แล้วนี่ยังจะจับแม่เธออีก
“ เอาสิ ฉันจะร้องให้คนช่วย กวินต้องมาทันอยู่แล้ว เขาบอกจะตามขึ้นมาแล้ว ” แม่พูดพร้อมเชิดหน้า คุณนายชะงักไป
“ หึ ฝากไว้ก่อนเถอะ ถ้าเรื่องตอนนี้รู้ถึงหูกวิน พวกแกสองคนแม่ลูกจะต้องชดใช้! ไปกันเถอะสมศรี รัศมี ”
ทั้งสามเดินไปด้วยท่าทางรีบร้อน คงกลัวกวินจะเห็นจริงๆ เราสองคนแม่ลูกมองหน้ากันแล้วร้องไห้ก่อนจะโผเข้ากอดกัน
“ เป็นไงบ้าง อึก~ เจ็บตรงไหนไหมลูก ” มือของแม่ลูบที่หัวของเธอเบาๆ
“ ไม่ค่ะ โชคดีที่แม่มาทันเวลา อึก~ ”
“ มันน่ากลัวเกินไป แม่ไม่ไว้ใจคนพวกนั้นเลย
