บทที่ 18 เบื่ออีแก่
เขานั่งเรียนจนจบคาบ แต่ในสมองของเขาไม่ได้คิดตามที่อาจารย์สอน กลับคิดแต่เรื่องภรรยาตอนนี้ไม่รู้ไปพลอดรักกับไอ้รุ่นพี่ถึงไหนต่อไหนแล้ว เขาไม่แม้จะโทรหาหรือถามไถ่ว่าความจริงมันเป็นเช่นไร เขาเชื่อที่สายตาเห็น ทำให้อารมณ์ขุ่นมัว โกรธจัดแต่เก็บอาการไว้
“ ไปเว้ย วันนี้ไอโจเป็นเจ้ามือเลี้ยง มันบอกได้แฟนใหม่ที่รวยมาก กูล่ะเปรี้ยวปากจะแย่ ”
“ เออ แฟนใหม่กูรวยมากและสวยด้วย ”
“ ไปผับนะ กูอยากมองหญิง ”
“ ห้ะ ไอ้เหี้-กวิน มึงพูดอีกทีสิ ”
“ กูอยากมีสาวมาคอยปรนนิบัติ ”
“ ไอ้เหี้- นึกคึกอะไรวะ ถ้าพี่แป้งร่ำรู้จะเสียใจเอานะ ”
“ ถ้ากูไม่พูด มึงกับไอ้โจไม่พูด เธอคงไม่รู้หรอก ”
“ เป็นอะไรวะ มึงระบายให้กูกับไอ้เจฟังได้นะ มึงทะเลาะกับพี่เขาเหรอ ปกติมึงรักเมียจะตาย พี่แป้งร่ำก็ดีแสนดี กูไม่อยากให้พวกมึงผิดใจกัน อีกอย่างมึงกำลังจะเป็นพ่อคนแล้วด้วยนะเว้ย จะทำอะไรก็คิดบ้างสิ ”
“ ให้กูคิ
