“นาย!!”
แน่นอนว่าในเมื่อผมพอใจก็ย่อมต้องมีคนไม่พอใจรวมอยู่ด้วย และเป็นใครไปไม่ได้นอกจากผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ ผมอยู่ตอนนี้
ผมหันไปยิ้มแห้งให้เธอก่อนจะพูดว่า
“เราไม่ได้ดูหนังด้วยกันนานแล้ว นั่งดูด้วยกันนะครับ” พูดพร้อมกับส่งสายตาออดอ้อนหวังให้เธอเห็นใจไปด้วย
“ไม่ เป็นบ้าเหรอ! ลุกออกไปจากที่นั่งพี่ไฟเดี๋ยวนี้” เธอพูดเสียงแข็ง
“นี่ไงก็ให้เขานั่งข้าง ๆ พี่ไงครับไม่เห็นเป็นไรเลย”
“เหนือนที!”
“โอ๊ย! จะยืนอีกนานไหมครับเมื่อไหร่จะนั่ง เห็นไหมว่าคนอื่นเขายืนรอเพื่อเดินไปหาที่นั่งอยู่” และก่อนที่เธอจะได้ด่าผมไปมากกว่านี้ ก็มีเสียงต่อว่าจากคนที่เข้ามาดูหนังซะก่อน ซึ่งแน่นอนว่าทำให้ผู้ชายที่ชื่อว่าไฟนั่งลงข้างผมทันที ผมดีใจมากส่วนคนตัวเล็กนั้นต่อให้เธอไม่พอใจแต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้หรอกครับ
“ไม่เป็นไรหรอกครับน้องทิพย์ พี่นั่งตรงนี้ก็ได้” ผมตวัดสายตาไปมองคนที่พูดด้วยความไม่พอใจที่มันกล้าเรียกเธอว่
