หลังจากวันที่ฉันตัดขาดกับเขาครั้งนั้นฉันก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย แต่มันก็ดีแล้วล่ะ ในเมื่อเลิกกันแล้วจะยากเจอไปทำไม จริงไหม? กริ๊ง... กริ๊ง... “สวัสดีค่ะพี่ไฟ” ‘สวัสดีครับน้องทิพย์ วันนี้เรามาเจอกันหน่อยดีไหมครับ’ “ได้ค่ะ ว่าแต่เราจะเจอกันที่ไหนดีคะ” ‘อืม...เอาเป็นคาเฟ่แถว ๆ คอนโดทิพย์ก็ได้’ “โอเคค่ะ ไว้เจอกันนะคะ บายค่ะ” พูดจบก็วางสายไป คนที่โทรเข้ามาคนนี้คือพี่ไฟหรืออัคคี เขาเป็นคู่หมั้นคู่หมายของฉัน เราสองคนเพิ่งตกลงหมั้นหมายกันเมื่อไม่นานมานี้เอง แต่ไม่ได้หมั้นแบบเป็นทางการนะ การหมั้นครั้งนี้รู้กันเพียงในครอบครัวและเพื่อนสาวทั้งสามของฉันเท่านั้น ที่เราตกลงหมั้นกันเพราะว่ามันมีเหตุจำเป็น เอาเป็นว่าเมื่อถึงเวลาทุกคนก็จะรู้เอง ส่วนพี่วีที่ฉันไปกินข้าวด้วย ที่พี่เหนือหรือนายเหนือนทีไปพบและทะเลาะกันวันนั้น ความจริงแล้วมันก็ไม่มีอะไร เรารู้จักและสนิทกันในระดับหนึ่ง จึงไปด้วยกันเฉย ๆ “พ