“ต้องขอโทษด้วยนะคะคุณหิน ที่ฉันทำให้คุณลำบาก”
“ไม่เป็นไรหรอกครับเจ้ พี่สาวของทิวลิปก็เหมือนเป็นพี่สาวของผมด้วย”
คำตอบของเขาทำให้คนที่สนใจแต่ผลไม้ในมือถึงกับชะงักก่อนจะยิ้มรับคำในสิ่งที่เขาบอก แม้จะเห็นดังนั้นแอนนาก็ยังคิดว่ารอยยิ้มของทิวลิปช่างแห้งแล้งเสียเหลือเกิน ไม่เหมือนคนกำลังมีความสุขแต่เหมือนคนกำลังอมทุกข์เสียมากกว่า แต่เพราะอะไรหรือเป็นเพราะเธอที่ทำให้น้องสาวอึดอัดและลำบากใจ
“ฉันฝากทิวลิปด้วยนะคะคุณหิน ดีใจที่ทิวลิปมาเจอคนที่ดีอย่างคุณ หากเป็นเหมือนฉัน ฉันคงจะเสียใจแย่ที่ดูแลน้องสาวเพียงคนเดียวได้ไม่ดี”
“ครับ ผมก็ดีใจที่ได้มาเจอกับทิวลิป เจ้ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะรักและดูแลทิวลิปให้ดีที่สุด ไม่ทำให้เจ้ต้องเป็นห่วงแน่นอนครับ”
คำตอบของเขาทำให้เลือดลมสูบฉีดไปทั่วร่างอย่างระงับไม่อยู่ แม้จะรู้ว่าเขาแค่พูดให้แอนนาสบายใจแต่สิ่งที่เขาทำ
