เปิดเทอมวันแรก

1429 คำ
" มึงจะทำอะไรอ่ะถอยออกไปห่างๆเลยนะ กูอึดอัดหายใจไม่ออก " หลังจากที่เราสบตากันสักพัก พอฉันได้สติขึ้นมาฉันก็ผลักตรงอกล่ำๆของเขาให้ถอยห่างออกไป หัวใจฉันตอนนี้คือเต้นแรงมาก เขาจะได้ยินมันหรือเปล่านะ ยัยนิสาบ้าเอ้ยย!! " เอ่อออ...เศษอะไรไม่รู้ติดหน้ามึงอ่ะ กูก็เลยก้มไปเอาออกให้ " ผมแถออกไปข้างๆคูๆ กลัวว่าเธอจะรู้ว่าผมกำลังจะขโมยหอมแก้มเธอ " ป่ะไปกินข้าวกันงานกูเสร็จแล้ว " " อืม ไปสิ " หลังจากนั้นเขาก็พาฉันไปกินข้าว แล้วก็กลับมาส่งฉันที่คอนโดจริงๆ โดยไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้น แต่การไปกินข้าวกับเขาครั้งนี้ มันทำให้เราได้พูดคุยกันมากขึ้นถึงแม้ว่าจะพูดคุยแค่เรื่องต่างๆนานาที่ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่มันก็ทำให้เราสนิทกันมากยิ่งขึ้นจากที่เมื่อก่อนแทบจะไม่ได้คุยอะไรกันเลยเพราะฉันจะเป็นผู้ฟังที่ดีซะมากกว่าเมื่ออยู่กับเพื่อนๆ เช้าวันต่อมาพี่พัชชามารับฉันแต่เช้าเพื่อไปถ่ายแบบโปรโมทห้างให้กับเขา พอมาถึงฉันก็ถ่ายแบบไปเรื่อยๆจนกินเวลาไปประมาณครึ่งวันแล้วซึ่งวันนี้ผู้กำกับบอกว่าท่านประธานจะลงมาดูงานด้วยตัวเอง แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่ได้มาไม่รู้ว่าเพราะอะไร บอย ผมที่ตอนนี้กำลังเคลียร์งานสำคัญกับลูกน้องอยู่ ทีแรกผมจะไปดูเธอถ่ายแบบนะจะไปเป็นกำลังใจให้เธอสักหน่อย แต่ไม่ไปๆมาๆผมกลับไม่มีเวลาเลยต้องเคลียร์ปัญหาเอกสารที่โดนคนในปลอมขึ้นมาเพื่อโกงรายได้บริษัทเข้ากระเป๋าตัวเองให้เสร็จ กว่าจะเสร็จก็ดึกมากแล้วป่านนี้เธอคงทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้วล่ะ เมื่อวานผมบอกกับเธอว่า วันนี้ผมจะไปดูเธอถ่ายแบบ นิสา สำหรับการถ่ายแบบวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดี ฉันทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้วล่ะ วันนี้เขาบอกกับฉันว่าเขาจะมาดูฉันถ่ายแบบ แต่เขาก็ไม่ได้มาสงสัยเขาคงลืมแล้วมั้งฉันก็ไม่ได้สำคัญอะไรนี่ นี่ฉันน้อยใจเหรอเนี่ย ฉันจะไปน้อยใจเพื่อนทำไมวะเนี่ย ฉันเลิกคิดฟุ้งซ่านแล้วไปอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอนทันที หลังจากวันนั้นนี่ก็ผ่านมาสองอาทิตย์แล้วฉันกับเขาก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย จะมีก็แต่ไลน์กลุ่มที่เด้งขึ้นมาเพื่อให้รู้ข่าวคราวของกันและกันเท่านั้น แล้ววันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรกฉันและเพื่อนๆทุกคนจึงนัดกันว่าจะเจอกันที่หน้ามหาลัยเช้านี้ ไลน์ส่วนตัว บอย : วันนี้เดี๋ยวกูออกไปรับมึงนะ แล้วเดี๋ยวออกไปพร้อมกัน ฉัน : ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปเจอกันที่นู่นเลยก็ได้ บอย : กูกำลังจะถึงแล้ว ฉัน : เออๆ เดี๋ยวกูลงไปรอข้างล่าง ฉันได้แต่ถอนหายใจกับคนเอาแต่ใจ แล้วเดินลงไปรอเขาข้างล่าง ถึงเราจะเป็นเพื่อนกันแต่บอยมันไม่เคยขึ้นมาที่ห้องฉันเลยสักครั้ง แล้ววันนี้ฉันก็ไม่อยากไปกับมันด้วยเพราะอะไรน่ะหรอเพราะทุกครั้งที่ฉันอยู่ใกล้มันฉันเขินและไม่รู้จะพูดอะไรกับมันน่ะสิ บอย ผมขับรถมาหน้าคอนโดของเธอก็เห็นเธอยืนรออยู่ที่หน้าคอนโดแล้ว ผมจึงเรียกเธอขึ้นรถทันที ผม : ขึ้นมาสิ แล้วเธอก็ขึ้นมานั่งบนรถของผมเรียบร้อยแล้ว ผมมองดูชุดที่เธอใส่ชุดนักศึกษาพอดีตัวกับกระโปรงทรงเอที่เลยเข่าขึ้นมาพอสมควรแถมยังแหวกข้างอีกทำให้ผมเห็นขาเนียนๆนั่น พออยู่ในตัวของเธอแล้วมันดูเซ็กซี่จนผมไม่อยากให้เธอใส่แล้ว ผม : มึงจะใส่ชุดไปอ่อยตัวผู้ที่ไหนวะ ฉันที่ก้มลงมองดูชุดของตัวเอง มันก็ไม่โป๊เท่าไหร่นี่ใครๆเขาก็ใส่กัน อะไรของมันนักหนา ฉัน : ก็ปกตินี่ใครๆเขาก็ใส่กัน ไม่เห็นจะโป๊ตรงไหนเลย ฉันตอบเขาออกไปแล้วบรรยากาศภายในรถก็เงียบลงทันทีเพราะว่าตอนนี้เขาทำหน้าไม่พอใจฉันอยู่ แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้เขาเลยได้แต่นั่งเงียบไปตลอดทาง หน้าคณะนิเทศศาสตร์ นัท : พวกมึงสองคนมาด้วยกันได้ไงวะ? นัทถามออกไปอย่างสงสัยเพราะในไลน์กลุ่มมันก็ไม่ได้บอกว่ามันจะไปรับนิสามาด้วย บอย : ทางผ่านน่ะกูก็เลยรับมันมาด้วย นิสา : อื้ม..ใช่ๆ ฉันตอบแล้วทำหน้าเลิ่กลั่กอย่างคนเก็บอาการไม่อยู่ ส่วนบอยก็ได้แต่หันมามองฉันแล้วก็แอบยิ้ม ชิ! เมล่อน : วันนี้เปิดเทอมวันแรกหวังว่าจะเรียนไม่หนักนะ มินท์ : คืนนี้ไปฉลองเปิดเทอมวันแรกกันป่ะวะไปที่ผับกูกัน คืนนี้กูเลี้ยงเต็มที่ไม่อั้นห้ามใครปฏิเสธด้วยไม่เมาไม่เลิก เบลล์ : ไปๆ นัท : ของฟรีกูไม่เคยปฏิเสธเว้ย วันนี้กูจะเมาคอพับไปเลย ทุกคนต่างตกลงกันว่าคืนนี้จะไปเจอกันที่ผับ เบลล์ : ถ้าอย่างนั้นกูขอตัวกลับก่อนนะเว้ยพอดีเพิ่งย้ายคอนโดใหม่จะรีบไปจัดของ นิสา : เดี๋ยวฉันไปช่วยจะได้เสร็จเร็วๆ นัท : ให้พวกกูไปช่วยไหมวะ เบลล์ : ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวถ้าพวกมึงไปช่วยคืนนี้ก็ไม่ได้ไปแดนซ์พอดีน่าจะเมาเละกันอยู่ที่คอนโดของกูนั่นแหละดูท่าละ กูไปก่อนนะ หลังจากนั้นฉันและเบลล์ก็แยกตัวออกมาเพื่อไปคอนโดของเบลล์ พวกเราจัดของกันอยู่สักพักใหญ่ๆกว่าจะจัดของเสร็จก็เป็นเวลาเกือบค่ำแล้วพวกเราจึงพักผ่อนกันก่อนที่คืนนี้จะไปปาร์ตี้สนุกกัน ผับของมินท์ ฉันและเบลล์มาถึงผับของมิ้นท์ก็เป็นเวลาสามทุ่มกว่าแล้วเพราะว่าวันนี้รถติดมากส่วนทุกคนมารอกันอยู่แล้วอยู่ข้างใน ฉันและเบลล์รีบเดินเข้าไปทันทีพอเดินเข้าไปก็มีผู้คนต่างมองมาที่ฉันและเพื่อนตลอดทางเดินก็วันนี้น่ะสิฉันใส่ชุดของเบลล์มาเลย เพราะว่าฉันไม่ได้กลับคอนโดชุดที่เบลล์บังคับให้ฉันใส่เป็นเกาะอกสีดำพอดีตัวกับกระโปรงยีนส์สั้นแค่คืบ ฉันที่ตัวสูงกว่าเบลล์นิดหน่อยมันเลยทำให้ชุดที่ฉันใส่ค่อนข้างดูเซ็กซี่ พอเดินมาถึงโต๊ะก็เห็นสายตาพิฆาตมองมาก่อนอยู่แล้ว บอย : นิสามึงมานั่งข้างกูนี่ ผมที่บอกให้ยัยตัวเล็กมานั่งข้างผม ผมมองเธอตั้งแต่ที่เธอเดินเข้ามาแล้วล่ะ แต่งตัวอะไรก็ไม่รู้เห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้วผมโมโหมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพื่อนทุกคนก็สงสัยว่าผมเรียกให้นิสามานั่งข้างผมทำไมในเมื่อที่นั่งที่อื่นก็มีแต่ใครจะสนกันล่ะ ฉันเลือกที่จะไปนั่งข้างบอยอย่างจำใจ เพราะว่าไม่อยากหักหน้ามัน มันเรียกขนาดนั้นฉันก็ต้องไปแล้วล่ะ เมื่อนั่งลงมันก็กระซิบข้างหูฉันทันที " แต่งตัวอะไรของมึง มึงจะมาล่าผู้ชายหรือไง " " จะบ้าหรอนี่ชุดของเบลล์กูไม่ได้กลับคอนโดมันเลยให้กูใส่ชุดนี้มาก่อน " ฉันตอบออกไปอย่างไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ ชุดก็ออกจะสวย ไม่ชมแถมยังมาว่าอีกผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ฉันกระดกเหล้าเข้าปากเรื่อยๆ หลังจากที่ไม่ค่อยพอใจในคำพูดของมันสักเท่าไหร่ เวลาผ่านไปครึ่งค่อนคืนแล้วทุกคนก็เริ่มเมากันแล้วล่ะรวมถึงฉันก็ด้วย ยกเว้นไอ้คนข้างฉันกับไอ้นัทที่ดื่มเท่าไหร่ก็ไม่เมาสักที
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม