บทที่7.หวงเค้าทำไม? เราไม่ใช่เจ้าของ

1595 คำ

ชั้นในสีสะอาดตาถูกเหวี่ยงออกไปแรงๆ หลุ่นปุ!! อยู่มุมห้อง ไม่มีใครสน เมื่อทรวงเต่งตรึงตรงหน้า น่าสนใจกว่าเป็นไหนๆ ปลายยอดสีสุกปลั่งถูกอุ้งปากร้อนชื้นอ้างับ เขาดูดซึมความหวานฉ่ำและนุ่มหยุ่นเต่งตึง ฝ่ามือร้อนๆ เคลื่อนที่เขาครอบครองเต่งเต้าข้างที่เหลือ เขาเคล้นคลึงด้วยความพอใจ บีบบี้ขย้ำขยี้อย่างลำพองใจ สัมผัสความนุ่มเนียนละมุนอย่างหยามใจ หญิงสาวผวาเฮือก รู้สึกสยิวซาบซ่านยามที่ถูกโลมลูบตามเนื้อตามตัว ร่างกายของเธอแทบจะลุกเป็นไฟ เมื่อถูกฝ่ามือใหญ่ๆ ลูบไล้สัมผัส ให้ตายเถอะ!! ความรู้จากที่เคยผ่านตาตอนที่ศึกษาเรื่องหญิง-ชายกับพิมรัก ตำราเหล่านั้นไม่ได้ครึ่งกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริงๆ สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้ มรินญาอยากบอกพิมรักเหลือเกิน หากพิมรักอยู่ใกล้ๆ งานนี้เธอขาดใจตายแน่!! โลแกนแสนจะถูกใจ เขาสัมผัสความเต็มตรึงด้วยความพึงใจ ยิ่งลูบไล้ยิ่งสัมผัส ทุกสิ่งบนร่างกายของมรินญาช่างให้ความร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม