ตอนที่ 16 ปกป้อง
หลิวหลีหอบเอาความเจ็บปวดกลับไปยังเรือนนอน ทันทีที่เปิดประตูก็พบกับเสี่ยวอันสาวคนสนิทของนาง นั่งรอคอยผู้เป็นนายอยู่นานแล้ว
เสี่ยวอันพบใบหน้าที่คล้ายอิดโรย นางจึงรีบเข้าไปพยุงผู้เป็นนาย “ฮูหยินเป็นอะไรไปเจ้าคะ ถึงได้ร้องไห้จนตาบวมเช่นนี้” นางสอบถามด้วยความเป็นห่วง
“ไม่มีอะไรมากหรอก แค่ไม่คิดไม่ฝันว่า จะพบเจอกับคนใจร้ายถึงเพียงนี้” นางเจ็บทั้งกายและใจยากจนเกินจะเอ่ยมาเป็นคำพูด จึงเก็บงำเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว
“แล้วที่แก้มมันเกิดอะไรขึ้นเจ้าคะ ใครทำร้ายท่านกัน” เห็นแก้มของนายสาวเป็นรอยฝ่ามือ นางใจคอไม่ดีนัก รู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านเสียจริง ผู้ใดกันกล้าหาญนักกระทำการอุกอาจถึงเพียงนี้
“เป็นท่านแม่สั่งสอนข้า ข้าเข้าใจแล้วเหตุใดนางถึงไม่ชอบข้ากัน เป็นเพราะตงซื่อปล่อยข่าวว่าร้ายท่านแม่ของข้า” เรื่องนี้เจ็บใจนัก แม้จะออกจากจวนสกุลหลิวได้แล้ว แต่ก็ยังมีเรื่องให้นางเดือดเนื้อร้อนใจอ
