บทที่8 ความต้องการNC❤️🔥
1513 คำ
"จูบหน่อยได้ไหมคะ" คนตัวเล็กยังส่งเสียงออดอ้อนเขา ไคโรยกยิ้ม วันนี้ขอให้เขาจูบ ทีเมื่อวานโดนเขาจูบร้องไห้เสียใจ
"ใจเย็นหน่อยสิ จะถึงโรงแรมแล้ว จะทำให้มากกว่าจูบแน่นอน"
"จูบตอนนี้ริษาไม่อยากรอ"
"หึหึ!! รอไม่ไหวซะด้วย" พี่อย่าแกล้งได้ไหม ได้ครับ
ไคโร แนบจูบลงมาบนปากอิ่มที่งอแงเอาแต่ใจ เรียกร้องจากเขาไม่หยุด "อื้อ" เสียงคนตัวเล็กส่งเสียงครางพอใจในลำคอ ตัวเธอเริ่มสั่นมือไม้เริ่มอยู่ไม่สุข ลูบไล้ตรงเป้าตุงของเขา ทั้งขยำทั้งบีบคลึง ไคโรถอนจูบออกจากปากเล็ก
"พี่บอกให้ใจเย็นๆ" เขาเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเองกับเธอมาเป็นพี่แล้ว ได้ยินแล้วรู้สึกอบอุ่นหัวใจจังเลย
"ก็พี่จูบเก่งเกินไป" หึหึ!! จูบเก่งแล้วเมื่อวานร้องไห้ทำไม ก็เมื่อวานพี่น่าโมโห
"แล้ววันนี้ละ" วันนี้พี่น่ากินสุดๆใจเย็นหน่อยเดี๋ยวให้กินไคโรตอบเธอยิ้มๆ เจสันเลี้ยวรถเข้ามาในโรงแรมหรู ไคโรเอาเสื้อยืดแบรนด์ของเขามาให้เธอสวม
เจสันพาเจ้านาย มาที่ลิฟต์ด้านหลัง แล้วตรงไปยังห้องพัก เจสันเปิดประตูห้องพักให้เจ้านาย แต่ค่อนข้างแปลกใจที่ตรงทางเดินที่ตรงไปยังห้องนอนเต็มไปด้วยกลีบกุหลาบและจุดเทียนหอมวางไว้ หลายจุดในห้อง
"มีอะไร" ไม่ทันสิ้นเสียงถามของไคโร มีผู้หญิงใส่ชุดนอนเซ็กซี่เดินออกมาจากห้องนอน
"เซอร์ไพรส์ให้คุณไคโรค่ะ จากบริษัทxx" ผู้หญิงคนนนั้นเอ่ยบอกเขา ออกไปครับ คนตัวโตพูดพร้อมกับโอบร่างบางของริษาเข้ามาแนบลำตัว
"ออกไปเหรอคะ" สาวสวยถามเขาอย่างแปลกใจ ใช่ครับออกไป เจสันช่วยผู้หญิงคนนั้นเก็บของแล้วพาเธอเดินออกไป จากห้องเจ้านายให้เร็วที่สุด แล้วปิดประตูให้เสร็จสรรพ
"อาบน้ำให้ไหม" เขาก้มลงมาถามคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดเขา เธอไม่ได้ตอบแต่ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทีละชิ้น และเดินเข้าห้องน้ำไป ไคโรมองริษายิ้มๆ แล้วจัดการถอดชุดของตัวเองเดินตามเธอพร้อมกับเก็บชุดให้เธอไปด้วย แล้วก็เดินตามเธอเข้าห้องนอนไป
ริษาอยู่ในห้องน้ำ ไคโรตามเข้าไปยืนซ้อนหลังอยู่ใต้ฝักบัว ช่วยถูสบู่ที่ตัวให้คนตัวเล็ก พร้อมกับนวดคลึงหน้าอกอวบอิ่มไปด้วย
ริษาหันหน้ามาหาเขาเบียดร่างกายนุ่มนิ่มเข้าหาเขา เงยหน้ามองคนตัวสูงอย่างยั่วยวน
"เมื่อไหร่จะเริ่ม" คนตัวเล็กเอ่ยถามเขาไคโรกลั้นยิ้ม ของพี่ยังไม่พร้อมเธอช่วยสิ เขายังอยากแกล้งเธอต่อ พร้อมกับกดบ่าเล็กให้นั่งลง
ริษานั่งคุกเข่าตรงหน้าเขา มองความใหญ่โตตรงหน้าเธอรู้ว่าเขาจะให้ทำอะไร เธอยังไม่เคยแต่ก็รู้ แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มทำยังไง
"ทำไม่เป็น"
"ใช้ปากของเธอสิริษา จะได้เริ่มกันซะทีไงเธอจะได้หายทรมาน" ได้ยินแบบนั้นคนตัวเล็กเริ่มจับแก่นกายยาวใหญ่ที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปน สีขาวอมชมพู เริ่มชักรูดขึ้นลงเบาๆ มันก็แข็งแล้วนี่น่า ทำไมเขายังจะบอกว่าไม่พร้อม
"ใช้ปาก" ไคโรพูดย้ำ คราวนี้ริษาอ้าปากเล็กครอบลงไปที่หัวหยักแดงก่ำนั้น ได้กลิ่นสบู่จางๆเพราะเราทั้งคู่เพิ่งอาบน้ำกัน ดูดบ้างเลียตรงหัวหยักไปบ้างทำอย่างไม่ประสา แต่มันทำให้เขาเสียวจนแทบบ้า
"ซี๊ด!! คนตัวโตเงยหน้าส่งเสียงครางเสียว ริษาอย่าให้โดนฟัน "อื้อ" คนตัวเล็กรับคำเสียงอู้อี้ในลำคอ แล้วคายท่อนลำที่แข็งพร้อมใช้งานของเขาออกจากปากอิ่ม
"มันแข็งมากแล้วนะคะ" คนตัวเล็กเงยหน้ามองคนตัวโตพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอ เพราะเธออยากให้เขาจัดการให้เธอได้หายทรมานเสียที
"อยากมากแล้วสินะ" เขาอุ้มเธอมาที่เตียง หยิบถุงยางมาสวมที่แก่นกาย สายตาคมของเขาที่จ้องตรงกลีบอูมของเธอ ทำเอาริษาแก้มแดง แต่อยากให้เขารีบเอาใส่เข้ามาในตัวเธอเร็วๆ
"พี่ไคโรค่ะ" เสียงเธอทำให้เขาละสายตาจากเนินเนื้อสีขาวอมชมพูนั้น แล้วจับแท่งร้อนของตัวเองชักรูดขึ้นลงสองสามที แล้วค่อยขยับเข้าไปใกล้ๆ จับขาเรียวอ้ากว้างขึ้น และจับหัวหยักถูไถลากขึ้นลงผ่าร่องสีหวานที่ปิดสนิทราวกับของเด็ก สวย ริษาสวยไปทั้งตัว เธอช่างหอมหวานเหลือเกิน
"อื้อ!!ซี้ด!! พี่ไคโรใส่เข้ามาเลยได้ไหมคะ" ริษาร้องขอเขาอย่างอดรนทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว
"ได้ครับ" สิ้นคำพูดของเขา คนตัวโตกดแท่งร่องเข้าใส่ร่องเธอ เพราะทั้งน้ำหวานสีใสของเธอที่ออกมามากมาย บ่งบอกว่าเธอพร้อมมากแล้ว แต่ทว่าความคับแน่นและเขารับรู้ถึงแรงฉีกขาดภายในของเธอ มันทำให้เขาตกใจพอสมควร
ริษาซิงเหรอวะ อายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว ทำไม
"กรี๊ด!! อ๊า เจ็บ" เสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดของคนตัวเล็ก บ่งบอกว่าสิ่งที่เขาคิดสงสัยคือเรื่องจริง
"ริษา ทำไมไม่บอกพี่ก่อน"
"พี่ไคโรทำต่อสิคะ เร็วสิคะ" ริษาไม่ได้สนใจต่อความเจ็บปวดไดๆอีก เพราะเธอกำลังทรมานและอยากให้เขาทำให้เธอได้หลุดพ้นจากสิ่งนั้นสักที การที่เขาเข้ามาอยู่ในตัวเธอมันรู้สึกดี และอยากให้เขากระแทกเธอแรงขึ้น
"ริษาพรุ่งนี้ระบมก็อย่ามาร้องงอแงละกัน แล้วพี่ก็ต้องบินกลับแล้วด้วยเข้าใจใช่ไหม" ไคโรก็อดทนต่อร่างสวยขาวนุ่มนิ่มไปทุกสัดส่วน ไม่ไหวอีกต่อไปแล้วเหมือนกัน
สะโพกหนาเริ่มขยับเอวสอบ ตอกอัดลำกายเข้าใส่เธอจนมิดลำ แล้วเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ปึก! ปึก! ปึกๆๆๆ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง ทุกจังหวะกระแทกของเขา มันทำให้เธอถึงใจและไม่อยากให้เขาหยุด อยากให้เขาทำต่อทั้งคืน
"อ๊ะ! อิ อ๊ะ พี่ไคโรแรงอีก แรงกว่านี้" เธอร้องขอให้เขาทำตามใจ ไคโรยั้งแรงไว้ไม่ได้ปล่อยสุด แต่คนตัวเล็กยังจะออดอ้อนร้องขอจากเขาไม่หยุด
"ริษาแรงกว่านี้ไม่ได้ พรุ่งนี้เราจะเจ็บมาก เข้าใจรึยัง แล้วพี่ก็จะไม่อยู่ ใครจะดูแล" เขากลัวว่าพรุ่งนี้เธอจะระบมซึ่งมันต้องช้ำแน่นอนอยู่แล้ว
"ไม่ค่ะขอแรงๆ มันยังไม่หาย" ไคโรจูบปิดปากสวย พร้อมกับขยับสะโพกหนาตอกใส่ร่องสีหวาน อย่างหนักหน่วง เขาเร่งจังหวะถี่รัวอยากให้เธอได้ปลดปล่อย เพื่อให้คนตัวเล็กได้บรรเทาความทรมานลงบ้าง
ปึก! ปึก! ปึกๆๆ ปึก!
ปากหนาจูบไซซ์มาตามลำคอ ส่งมือบีบเคล้นหน้าอกอวบอิ่มอย่างเมามัน
"อ๊ะ อื้อ อ๊า อ่าห์"
"พี่ไคโรเร่งอีก อร๊ายย" และเป็นครั้งแรกที่ริษาเสร็จสม คนตัวเล็กเกร็งกระตุกถี่ๆ ร่องรักคับแน่นตอดรัดแก่นกายเขาอย่างหนัก ไคโรเร่งกระแทกหนักๆอีกไม่กี่ครั้งก่อนที่เขาจะปลดปล่อยออกมาเหมือนกัน
"อ๊าส์! โคตรเสียว รูแน่นมาก"
ไคโรมองหน้าคนสวยที่นอนหอบหายใจถี่ๆ เขารู้ว่ามันยังไม่จบ และเขาพร้อมจะจัดให้เธอจนกว่าเธอจะพอใจแน่นอน เขาดึงถุงยางออก
โน้มตัวลงไปจูบปากอิ่มอย่างดูดดื่ม
"ริษา พรุ่งนี้พี่ต้องกลับไปเกาหลี เราจะไปด้วยเลยไหมถ้าไปพี่จะเลื่อนไฟล์บินให้" คนตัวเล็กที่หลับนาพริ้มลืมตาขึ้นมามองสบตาเขา
"ริษาค่อยตามพี่ไคโรไปทีหลังได้ไหมคะ ตอนนี้ยังคิดไม่ออกว่าจะบอกคุณแม่ว่ายังไง"
"ก็บอกว่าไปทำงาน เจ้านายส่งตัวไป รึมีคนเสนองานใหม่ให้ ก็ได้ หาข้ออ้างไป แต่พี่หวังว่าเราจะรักษาคำพูดนะ ไม่ได้คิดจะเบี้ยวกันใช่ไหม"
"ไม่เบี้ยวหรอกค่ะ แต่ตอนนี้พี่ไคโรทำต่อได้ไหมคะ" ไม่ทันจะได้หายเหนื่อยความรู้สึกต้องการของเธอกลับมาอีกแล้ว เธอไม่อยากจะคิดเลย ว่าถ้าตอนนี้ไม่ได้เป็นเขาเธอจะเป็นยังไง แต่เป็นเขาแล้วมันดียังไงทำไมเธอถึงรู้สึกดีใจที่เป็นเขาแวบขึ้นมา เธอกำลังเสียตัวนะริษา เป็นใครก็ไม่ดีทั้งนั้นแหละ เพราะมันไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความรักสักหน่อย
- ผู้เขียน
