15
ฉันนอนกลืนน้ำลายลงคออย่างตื่นเต้น ตอนนี้แขนขวาของเจ้าชายทำหน้าที่เป็นหมอนรองหัวให้ฉัน และใบหน้าของเขาก็อยู่ห่างจากฉันเพียงกระดาษกั้น มันใกล้กันมาก ใกล้จนทำเอาหัวใจฉันเต้นแรงแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ถ้าฉันเสียชีวิตในสาเหตุที่ว่า...หัวใจทำงานหนักเกินลิมิตที่จะรับไหว ประชาชนชาวนอร์ก้าจะว่ายังไงนะ T////T
“เอ่อ...” ฉันส่งเสียงออกมาเล็กน้อยเมื่อเจ้าชายยังเอาแต่จ้องหน้าฉันนิ่งๆ อยู่อย่างนั้น โชคดีที่เจ้าชายใส่แว่น ถ้าได้เห็นดวงตาของเขาตรงๆ แบบไม่มีอะไรกั้นฉันต้องหัวใจวายตายจริงๆ แน่นอน เพราะสายตาของเจ้าชายมีเสน่ห์และงดงามเกินห้ามใจ...
“ระ...รุ่น ว้าย!” ฉันร้องเสียงหลงอย่างตกใจเมื่อเจ้าชายพลิกตัวกะทันหัน แล้วดันฉันให้ขึ้นไปทับบนตัวเขา ก่อนจะกดหัวฉันลงแนบกับแผงอกกว้าง มืออีกข้างที่ว่างอยู่กอดเอวฉันไว้แน่น ฉะ...ฉันจะทำยังไงดี ฉันจะทำยังไงดี หัวใจ...หัวใจจะระเบิดแล้ว...
ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ
ฉันเบิ
