หน้าจวนตระกูลเมิ่ง
หลี่น่าควบม้ามาถึงหน้าจวนตระกูลเมิ่ง บ่าวที่เฝ้าเวรยามอยู่หน้าจวนรีบเดินมาจับม้าให้คุณหนูของตน ก่อนจะโค้งทำความเคารพอย่างนอบน้อม
" คารวะคุณหนูขอรับ "
" ไม่ต้องมากพิธี ท่านพ่อท่านแม่อยู่หรือไม่ "
หลี่น่ารีบเอ่ยถามถึงบิดาและมารดาด้วยความคิดถึง
" นายท่านกับฮูหยินอยู่ในสวนด้านหลังจวนขอรับ "
" เช่นนั้นพวกเจ้าเอาของในห่อผ้านี่ไปจัดใส่จานให้ข้าที ส่วนห่อนี้เป็นของพวกเจ้าทุกคน ข้าซื้อมาฝาก "
หลี่น่าชี้บอกว่าห่อผ้าบนหลังม้า ห่อไหนเป็นของฝากบิดามารดา และห่อไหนเป็นของฝากของคนงาน
" ขอบคุณคุณหนูขอรับ/ขอบคุณคุณหนูเจ้าค่ะ "
คนงานชายหญิงทุกคนต่างยิ้มอย่างตื้นตันใจที่คุณหนูนึกถึงพวกเขาอยู่ตลอด ไม่ว่าจะไปที่ใดก็มักจะมีของฝากติดไม้ติดมือมาให้เสมอ
" เดี๋ยวข้าเข้าไปหาท่านพ่อกับท่านแม่ก่อน พวกเจ้าแยกย้ายไปทำงานเถอะ "
หลี่หน้าเดินเข้าไปในสวนด้านหลังจวนอย่างรวดเร็ว สายตาของนางมองรอ
