“แต่ผู้ชายคนนี้เป็นแค่ยามนะคะ”
ฐิติพัฒน์ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก
“แต่รินชอบเขามากค่ะ และรินก็ไม่สนใจว่าเขาจะทำงานอะไรด้วย น่าชื่นชมมากเลยค่ะ คุณอัษว่าไหมคะ”
“ผมว่า... ผมคุ้นๆ หน้าผู้ชายคนนี้นะ”
“ถ้าคุณเคยไปบริษัทนั้น คุณก็ต้องเคยเห็นหน้าเขาอยู่แล้วล่ะค่ะ ก็เขาเป็นเจ้าหน้าที่รปภ. นี่คะ จริงไหม”
หล่อนยิ้มกว้าง ในขณะที่ฐิติพัฒน์เปลี่ยนเรื่องคุยในทันที
“เย็นนี้ไปดูหนังกันใหม่”
“ดูหนังเหรอคะ” ไหมแก้วอุทานออกมาอย่างตื่นเต้น
“ใช่”
“ว่าแต่คุณคิดอะไรอยู่เหรอคะถึงชวนไหมไปดูหนังน่ะ” หล่อนซบหน้ากับอกกว้าง และก็เอ่ยถามเสียงเบา
“ก็ตั้งแต่เราอยู่ด้วยกันมา ผมยังไม่เคยพาคุณไปดูหนังเลยนี่ครับ อยากดูไหมล่ะ”
“อยากดูค่ะ” หล่อนเงยหน้าจากหน้าอกของฐิติพัฒน์ และก็เอาจมูกไปจนกับจมูกโด่งของเขาอย่างหยอกเย้า
“พูดแล้วห้ามเปลี่ยนใจนะคะ เพราะไม่งั้นไหมจะเสียใจมาก”
เขาอมยิ้ม ไม่ได้ตอบ แต่จับหล่อนยกขึ้นไปนั่งบนโต
