ช่วงมื้ออาหารค่ะ ทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา หญิงชราชวนคุยอย่างสนุกสนาน และก็คะยั้นคะยอให้ฐิติพัฒน์ดื่มเครื่องดื่มสมุนไพรบางอย่างจนสำเร็จ
“ผมขอตัวไปเดินเล่นก่อนนะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยขอปลีกตัว หลังจากรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“ไปเถอะจ้ะ”
เมื่อหลานชายเดินออกไปจากห้องรับประทานอาหารเรียบร้อยแล้ว พิศสมรก็ฉีกยิ้มกว้าง และเปิดเผยความจริงให้กับไหมแก้วได้รับรู้
“หนูไหม รู้ไหมว่าถ้วยชาสมุนไพรที่ตาอัษดื่มเมื่อกี้นี้คืออะไร”
“ไม่ทราบค่ะคุณย่า”
“มันคือยาบำรุงกำลังน่ะ”
“อ๋อ เหมือนพวกเอ็มร้อย กระทิงแดงแบบนี้เหรอคะ” หล่อนไม่เข้าใจนัก
“ไม่ใช่ มันคือยาบำรุงกำลังเรื่องอย่างว่าน่ะหนูไหม”
เพล้งงงง
ช้อนในมือของไหมแก้วร่วงกระทบกับจานทันที
“ขอ... ขอโทษค่ะ”
หล่อนรีบขอโทษขอโพย และรีบคว้าช้อนขึ้นมาถือเอาไว้เหมือนเดิม
“คืนนี้หนูไหมไม่ได้มีรอบเดือนอะไรใช่ไหมจ๊ะ”
“เอ่อ... ไม่มีค่ะ” หล่อนตอบเสียงแผ่
