เขาขยับตัวแล้ว...
ไหมแก้วยืนเอามืออุดปากตัวเอง ดวงตาเบิกกว้าง หัวใจเต้นตึกตัก เมื่อเห็นร่างใหญ่ที่นอนซุกอยู่ใต้ผ้าห่มสีชมพูหวานของหล่อนขยับไปมา
ต้อง...
ต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หล่อนบอกตัวเองเสียงดังฟังชัดในใจ แต่เนื้อตัวกลับสั่นเทาจนคล้ายกับลูกนกเปียกฝนเข้าไปทุกที
อย่าสั่นสิไหม...
ห้ามตัวสั่น ต้องทำตัวปกติ ทำเหมือนเมื่อคืนไม่มีอะไรเลย ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเลย ต่างคนต่างเมา และหล่อนก็นอนที่โซฟา โดยเขานอนบนเตียง
ใช่...
ต้องทำแบบนี้แหละ ฐิติพัฒน์จะได้ไม่สงสัยอะไรมากนัก
ในที่สุดเปลือกตาของเขาก็เปิดกว้าง และนัยน์ตาคมกริบก็จ้องมองมาที่หล่อน ที่ตอนนี้สวมพร้อมออกจากบ้านเรียบร้อยแล้ว
“คุณ... ตื่นสายจังค่ะ” หล่อนกัดฟันทักทาย และฝืนยิ้ม
“แล้วทำไมคุณตื่นเช้าจังล่ะครับ” คนตัวโตขยับตัวลุกขึ้นนั่ง แล้วยกมือขึ้นเสยเส้นผมยุ่งๆ บนหัวของตัวเอง
ท่าทางเซ็กซี่แบบนี้ มันทำให้หล่อนอดน้ำลายไหลไม่ได
