เมื่อนั่งรถมาด้วยกัน หล่อนก็จ้องหน้าของฐิติพัฒน์จนเขาต้องถามกลับมา
“คุณมีอะไรจะพูดก็พูดเลย ไม่ต้องจ้องหน้าผมแล้ว”
“ฉัน... อยากจะพูดเรื่องเหลนของคุณย่าน่ะค่ะ”
“คุณไม่ต้องกังวลแทนผม คุณก็แค่คนนอก”
คำพูดของเขาเบรกหล่อนจนหัวทิ่มเลยทีเดียว
“ฉันรู้ว่าฉันคนนอก แต่ฉันก็แค่หวังดี และกำลังช่วยคุณแกปัญหาอยู่นะคะ”
“ผมไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ”
“อ้าว งั้นก็แสดงว่าคุณท้องเอง มีลูกเองได้ อย่างนั้นใช่ไหมคะ”
หล่อนสวนกลับอย่างโมโห ซึ่งก็ทำให้อีกฝ่ายนิ่งเงียบไป
“ไหนๆ ฉันก็ได้ค่าจ้างจากคุณตั้งมากมาย ฉันก็แค่อยากจะทำงานให้คุ้มค่าจ้างเท่านั้นเอง อย่ามองฉันในแง่ร้ายนักเลย คุณฐิติพัฒน์”
“ผมเห็นด้วยกับคุณเรื่องทำกิฟต์”
ในที่สุดเขาก็ตอบออกมา แต่ดันเป็นจังหวะเวลาเดียวกันกับที่โทรศัพท์มือถือของหล่อนมีสายเรียกเข้าพอดี
“สวัสดีค่ะพี่ทอย ไหมไม่ได้โทรหาเมื่อคืน ขอโทษทีนะคะ”
ฐิติพัฒน์พยายามจะไม่สนใจเสียงส
