"นี่ค่ะ" นิราส่งสูทสีขาวตัวโปรดให้ตรีประดับ
"ทำไมตื่นแล้วล่ะคะ" ถามออกไปก่อนจะส่งมือไปรับ "พี่ทำเสียงดังปลุกน้องหรือเปล่า"
นิราส่ายหัวเป็นคำตอบ ก่อนจะถามออกมา "พี่ตรีจะไปแล้วเหรอคะ" ก็ข้างนอกฟ้ายังมืด นี่เป็นครั้งแรกที่เด็กสาวได้ทันตื่นมาเห็นตรีประดับกำลังจะออกจากห้อง
"วันนี้มีเสนองาน พี่ต้องไปดูน่ะ" เธอกระชับเสื้อสำรวจตัวเองหน้ากระจก ถึงแม้จะไม่ได้ใส่ชุดนี้ออกงาน แต่ก็ขอดูดีหน่อยเผื่อระหว่างทางต้องเจอผู้คน "เดี๋ยวตอนเที่ยงพี่มารับนะคะ" หันมาบอกคนน้องที่ยืนหน้ามุ่ย เธอจึงเปลี่ยนเป็นเดินเข้าหานิรา "นอนต่อเถอะค่ะ" บอกทิ้งท้ายและยกมือขึ้นมาลูบผมคนน้องด้วยความเอ็นดู
เห็นหน้าอ้อนๆ แบบนี้ของคนน้องยิ่งทำให้เธอไม่อยากออกห่าง
แต่จู่ๆ "อื้อ" ตรีประดับร้องเสียงหลง เพราะคนน้องดันดีดตัวขึ้นมาจูบปากเธอเสียอย่างงั้นแต่ก็แค่เพียงเสี้ยววินาที และเดินกลับไปทิ้งตัวลงนอนดังเดิมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทิ้
