"เย่" นิราร้องออกมาเสียงไม่ดังนัก เรียกความสนใจให้พี่พี่ในแผนก
"มีเรื่องดีใจอะไรน่ะ" ฟรังถามอย่างอยากรู้
"คือ เล็กได้รับทุนไปเรียนต่อที่นิวซีแลนด์ค่ะ"
"เห้ย จริงดิ" เสียงนี้ออกจากปากปิง ก่อนที่ทั้งสามจะพากันมาหยุดอยู่ข้างหลังเด็กสาว เพื่อดูคอมพิวเตอร์เบื้องหน้า
"โห เก่งนะเนี่ย ต่อไปก็จะเป็นเด็กนอกแล้วสิ" พิ้งกี้แซว เด็กสาวได้แต่ยิ้มภูมิใจ
"ไปตั้งสองปี พวกพี่คงคิดถึงแย่เลย"
"ถ้าได้ดีแล้วอย่าลืมพวกเรานะ"
นิราพยักหน้ารัว ทั้งสี่กำลังสนุกสนานกับการวาดฝันกับการเรียนต่อของเด็กสาวในต่างประเทศ
"แล้วบอกท่านประธานหรือยัง"
"ยังเลยค่ะ"
"ท่านคงดีใจแน่ๆ "
"ค่ะ" นิรายิ้มรับ
ตรีประดับเปิดประตูเข้ามาในห้องพักฟื้นพร้อมกับนิรา เดินตรงไปที่เตียง
"ไม่ต้องลุกค่ะ" บอกก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ข้างคนไข้
เลขาชาญชัยขยับตัวนอนลงช้าๆ ก่อนจะบอกออกมา "ทำไมถึงมาได้ครับเนี่ย"
"แล้วทำไมป่วยขนาดนี้ถึงไม่บอกกันล่ะ
