Ep.4 : ไม่เสร็จ Nc
3208 คำ
“ไอ้กร กูหล่อไหม” วายุถามลูกน้องคนสนิท ที่ตอนนี้ทำหน้างงกับคำถามของคนเป็นเจ้านาย ที่ปกติก็หลงตัวเอง แต่ไม่หนักถึงขั้นกับถามขึ้นมาแบบนี้
“ผมว่าหล่อในระดับเป็นพระเอกได้เลยนะครับ”
ปกติวายุมั่นใจในตัวเอง แต่ต้องเสียความมันใจ เพราะถูกผู้หญิงตัวเล็กๆ มาบอกว่าตนเองเป็นแค่ one night stand ของเธอ มันเลยทำให้เค้าหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก แต่มันเจ็บใจกว่าตรงที่เสียงของหัวใจเธอ บอกว่าเธอไม่โกหก
“เออ...ออกรถ กูจะออกไปล่าเหยื่อสักหน่อย วันนี้กูนี่เบื่อสุดๆ”
หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง.......
“คุณวายุทำไมคุณรีบร้อนจังเลย” สาวสวยตัวเล็กเอ่ยปักทักท้วง คนที่จู่โจมทันทีที่มาถึงบ้าน
“ผมต้องการคุณ ช่วยทำให้ผมเห็นหน่อยได้ไหมว่าคุณก็ต้องการผม” หญิงสาวรูปร่างกระทัดรัด ตรงเข้ามาเพื่อประทับริมฝีปาก บนปากบางของเค้า แต่เค้ากลับดึงหน้าของตัวเองออก ทำให้ผู้หญิงตรงหน้าต้องจู่โจมจุดที่ต่ำลงมาแทน
แม้จะถูกหญิงสาวคลอเคลีย แต่วายุกลับไม่รู้สึกอะไร ความรู้สึกตอนนี้มันทำให้เค้าหงุดหงิด เค้าเลยต้องเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายรุกหญิงสาวตรงหน้าแทน ร่างบางถูกดันจนติดกับโซฟา แล้วตามมาจู่โจมทันที ริมฝีปากของวายุคลอเคลียที่ซอกคอขาว ก่อนจะดึงเกาะอกตัวจิ๋วที่หญิงสวยใส่อยู่ออก บราปีกนกที่ประคองเต้าอวบถูกเค้าค่อยๆดึงออก แต่พอแกะออกมันดันไม่สวยอย่างที่เค้าเจอเมื่อคืน ความสดและเต่งตึงของหน้าอกมันช่างต่างกันเหลือเกิน เค้าบีบเคล้นเต้าอวบทั้งสองข้างอย่างหนักหน่วง
“อ้าาาา คุณวายุขาาา”
แม้จะมีเนื้อโคขุนอยู่ตรงหน้า แต่เค้ากลับคิดถึงเนื้อโกเบที่ได้ลิ้มรสไปเมื่อคืน แม้แต่จะใช้ริมฝีปากสัมผัสเนื้อโคคุนตรงหน้า เค้ายังไม่อยากเลย เค้าได้แต่สงสัยในความผิดปกติของร่างกายเค้าตอนนี้ จะบอกว่าเค้าชอบเฟย์ คงตอบอย่างไม่ต้องคิด ว่าไม่ แต่เค้าแค่รู้สึกอยากได้รับรสชาติที่อร่อยไม่ต่างจากรับมาเชฟ 5 ดาว มันเลยทำให้เค้าเบื่ออาหารบ้านๆอย่างบอกไม่ถูก
‘งั้นรวบรัดตัดจบเลยแล้วกัน ให้ได้ผลลัพธ์ก็พอ วิธีการไม่ต้อง’ เค้าลูบไล้ไปทั่วร่างกายของหญิงสาว ก่อนจะค่อยๆให้ริมฝีปากแตะเบาๆไปที่ร่างกายของหญิงสาวตรงหน้า กลิ่นไม่ใช่ เสียงหัวใจที่หวาดกลัวก็ไม่มี
“อื้อออ คุณวาาายุ” เสียง เสียงไม่ใช่ เค้าอยากได้ยินเสียงหวานของเธอคนนั้นอีก ไม่ใช่เสียงนี้
แล้วกระโปรงบานสั้นจิ๋วถูกถลกไว้ที่เอว ก่อนที่นิ้วเรียวจะสัมผัสกลีบดอกไม้นุ่มๆผ่านกางเกงในตัวจิ๋วไปมา เพื่อกระตุ้นอารมณ์ให้หญิงสาว แต่ตัวเค้าเองกลับรู้สึกถึงความผิดปกติอีกอย่างของร่างกาย คือตอนนี้เจ้ามังกรคู่ใจของเค้ามันกำลังทรยศ ไม่ยอมช่วยกันออกรบ นอนแน่นิ่งอยู่แบบนั้น
“อื้มมมม แค่นิ้วก็รู้สึกดีแล้ว ถ้าเป็นเอ็นอุ่นๆจะรู้สึกดีแค่ไหน”
“จะใช้เอ็นได้ ที่รักต้องทำให้มันแข็งก่อน” วายุปลดเข็มขัดออกทันที ทำให้หญิงสาวตรงหน้ารู้งานว่าตัวเองต้องทำอะไร เธอคุกเข่าเบื้องหน้าสิงห์หนุ่มอย่างวายุ แล้วค่อยๆรูดกางเกงยีนราคาแพงลง โดยมีตัววายุเองให้ความช่วยเหลือเป็นอย่างดี
มังกรที่ถูกซ่อนไว้ก็ได้ออกมาโชว์ตัว แววตาของหญิงสาวตรงหน้ากลับมองมันอย่างแตกต่าง เพราะเธอเห็นมันเหมือนอาหารอันโอชะ ก่อนจะเอามันเข้าไปในปากอย่างไม่รังเกลียด ทั้งอมทั้งดูดจนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบไม่หยุด แน่นอนว่าเจ้ามังกรนั้นมันพยศอยู่ได้แป๊บเดียว เมื่อโดนปากอุ่น มันก็กลับมาตั้งผงาด กู้หน้าคนเป็นเจ้าของได้อย่างดิบดี
“ใหญ่จังเลยค่ะ”
“แล้วชอบรึเปล่า ถ้าชอบก็กินเยอะๆค่ะ” เพียงสิ้นเสียงของวายุ แรงดูดหนักๆที่ปลายก็หยักก็ทำให้เค้าเสียวจนสะท้าน หญิงสาวตรงหน้าอมเจ้ามังกรอยู่นานเหมือนมันว่ามันอร่อยเหลือเกิน จนเค้าทนไม่ไหวเปิดกระเป๋าตังค์ แล้วหยิบถุงยางมาสวม แพนดี้ตัวจิ้วของหญิงสาว ถูกเค้าค่อยๆรูดลงมากองที่พื้น
โซฟาหนังสุดหรูถูกเลือกให้เป็นสนามรบในคืนนี้ หญิงสาวถูกจับให้อยู่ในท่าเกยพนังพิงเอาไว้ แล้วหันหลังให้เค้า มังกรตาเดียวที่ใส่ชุดเตรียมออกรบ ถูกถูอยู่ที่ปากทางเข้าแล้วค่อยๆดันเข้าไปช้าๆ ความคับแน่นที่ต่างจากที่เค้าได้เจอเมื่อคืน มันทำวันนี้เนื้อโคขุนตรงหน้าของเค้ามันไม่อร่อยอีกแล้ว เพลงรักเริ่มบรรเลงออกไปอย่างยาวนาน หญิงสาวเสร็จไปหลายต่อหลายครั้ง แต่ตัววายุเองนั้นจะทำยังไงก็มีทีท่าว่าจะสำเร็จความใคร่นี้เลยแม้แต่น้อย
‘แบบนี้ไม่ตลกแล้วนะ มันไม่ตลกแล้วจริงๆ เมื่อวานวันยังเสร็จอย่างง่ายดายเลย’ หลังจากส่งหญิงสาวไปสวรรค์ 4 ติดต่อกัน เค้าก็รู้สึกว่าตัวเองควรพอเสียที เพราะแบบนี้ยังไงก็ไม่เสร็จแน่ๆ ความผิดปกติของเรื่องบนเตียงนี้ วายุรู้ตัวเองมาสักพักแล้ว ว่าทุกๆครั้งมันจะกินเวลานานขึ้นเรื่อยๆ แต่ครั้งนี้มันร้ายแรงขึ้น ถึงขั้นไม่เสร็จมันมากไป
วายุ Say ::
@บ้านจี
“จีนี่เรื่องร้ายแรงมากเลยนะ มันไม่เสร็จ” ผมเดินมาที่บ้านของจีเหมือนทุกครั้งที่มีปัญหา เธอคือที่พึ่งทางใจของผมที่ผมจะมีได้ที่นี่
“จีว่าวา ใช้มันแบบนี้มานานแล้ว จนมันไม่ตื่นเต้นอีกแล้ว วาต้องลองทำกับคนที่รักดู Make Love นะวา วาจะเอาแต่ Make แต่ไม่ Love ไม่ได้”
“โตมาขนาดนี้ วายังไม่เคยได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเลย จะมีความรักได้ยังไง ผู้หญิงแม่งมีแต่คนโกหก บอกเลยไม่สนุกหรอกนะ ที่ต้องรู้ว่าคนอื่นคิดยังไงอะ” จีเดินเข้ามาโอบกอดผมเอา ที่นี่คงจะมีแต่เธอคนเดียวที่เข้าใจ
“จีอยู่ข้างวานะ ถึงวาจะไม่มีใคร แต่วามีจี”
ผมรู้ว่าจีชอบผม แต่ผมไม่เคยหัวใจเต้นเพราะเธอเลยสักครั้ง แล้วผมไม่ได้ดีพอที่จะให้เธอมาชอบผมด้วย เธอควรจะมีคนที่ดีพร้อม ไม่ใช่ไอ้เลวแบบผม เธอเป็นผู้หญิงเดียวบนโลก ที่ผมจะไม่ทำร้ายเธอ เพราะคำสัญญาที่เธอให้ผมไว้ เธอไม่ใช่เพื่อน เธอไม่ใช่คนรัก แต่เธอคือความเชื่อใจเดียวบนโลกใบนี้ ที่ผมยังมีอยู่
“พักสมอง หยุดหื่นสักพัก ให้ร่างกายมันได้พักบ้าง วาบังคับใช้มันมานานมากแล้ว” เสียงหัวใจของจีเต้นอย่างมีความหวังขึ้นมาทันที
“จี...จีรู้ใช่ไหม ว่าเราไม่ใช่คนดี จีควรจะมีคนที่ดีดูแลนะ รอวา ชาตินี้ทั้งชาติจีอาจจะรอจนแห้งเลยนะ วาไม่คู่ควรหรอก”
“จีว่าแล้ว ว่าวาต้องรู้ อยากไล่จีไปแล้วหรอ” จีคลายอ้อมแล้วนั่งลงข้างผม
“ไม่มีวันไหนที่วาอยากไล่จีไป เพราะจีคือคนสำคัญ แต่ถ้าจะให้วาขังจีไว้ที่นี่ วาไม่ทำ จีก็เป็นเหมือนน้องสาววาคนนึงนะ”
“แต่จีไม่....”
“ดึกมากแล้ว วาไปดีกว่า ให้จีพักผ่อน” ผมตัดบทสนทนาของเธอแล้วลูบหัวจีน้อยๆ ก่อนจะเดินออกจากบ้านของเธอไป ผมไม่เคยคิดกับเธอไปมากกว่านี้เลยจริงๆ ให้ตายสิ...ทั้งๆที่ใครๆก็เชียร์แท้ๆ
ความรักงั้นหรอ มันหน้าตาเป็นยังไงนะ มันไม่น่าจะเกี่ยวกับความรักหรอก เพราะเมื่อวานผมไม่เป็น มันใช้งานได้ปกติดี ดีมากซะด้วย สงสัยงานนี้ต้องไปหาหมอแล้วสิ แต่ไปหาหมอเรื่องเอานานเกินไปเนี่ยนะ อื้มม ขอให้เจอหมอผู้หญิงนะ อื้มมมมม
เช้าวันต่อมา.....
@โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง
“โรคหลังช้าเนี่ย มันเป็นได้หลายปัจจัยนะครับ แต่ดูจากผลตรวจสุขภาพแล้ว คงจะตัดเรื่องสุขภาพไปได้เลย น่าจะเป็นเรื่องของจิตใจมากกว่า คุณเล้าโลมรึเปล่าครับ คุณพึงพอใจในคู่นอนรึเปล่า หรือคุณเบื่อคู่นอนรึเปล่า”
“เล้าโลมผมไม่ค่อยทำนะ ผมเป็นพวกผลลัพธ์ไม่จำกัดวิธีการ ส่วนใหญ่ผู้หญิงจะทำให้ แต่เรื่องเบื่อคู่นอนไหม อันนี้ไม่มีทาง ผมเปลี่ยนทุกวัน”
“แสดงว่าคุณมีปัญหาแล้วล่ะ มีปัญหาเรื่องความสัมพันธ์ เซ็กซ์ของคุณเป็นปกติครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ครับ”
ต้องเล่าลึกถึงขนาดไหนเนี่ย ทำไมผมต้องมาเล่าอะไรแบบนี้ให้ผู้ชายฟังด้วยนะ
“เมื่อคืนวาน”
“มันต่างจากครั้งอื่นยังไงครับ” หมอยังคงถามซอกแซกลงไปอีก หมอโรงพยาบาลนี้ต้องรู้เรื่องบนเตียงของผมขนาดนี้เลยหรอ
“มันเป็นครั้งแรกของเธอ ผมเลยต้องอ่อนโยนกับเธอหน่อย ก็แค่นั้น” ผมตอบไปอย่างเขินอาย แก้ผ้าให้หญิงดู ยังอายน้อยกว่าคุยกับหมอเลย ถามเก่ง ถามละเอียดจริงๆ
“นี่ไงครับ คุณมีคำตอบอยู่แล้ว คุณบอกหมอว่าหลั่งช้ามาหลายเดือนแล้ว แต่กลับมีคนที่ทำให้มันเป็นปกติ เพราะคุณใช้ความรู้สึก มากกว่าทำให้มันเสร็จๆไป คุณกังวลว่าเธอจะเจ็บ ว่าเธอจะรู้สึกดีไหม จริงๆแล้วมันไม่มีอะไรเลยครับ ร่างกายของคุณปกติ แข็งแรงมากๆ แต่คุณแค่ชินกับการมีเซ็กซ์ที่ไม่ต้องมีความรู้สึก จนวันนึงมันไม่รู้สึกขึ้นมาจริงๆ วิธีแก้ไม่ยากคุณควรจะเปิดใจให้กว้าง เปิดรับความรู้สึกอื่นๆ หรือพบจิตแพทย์”
พบจิตแพทย์!!!! What??????
“คุณอาจจะมีปัญหาเรื่องความสัมพันธ์ คุณอาจจะมีปัญหาเรื่องความเชื่อใจ หรือคุณอาจจะมีปัญหาเรื่องจัดการความรู้สึกของตัวเอง”
“เอาแค่นี้พอดีกว่า ผมว่าผมจัดการความรู้สึกของตัวเองได้ดี”
มันเป็นระเบิดลูกใหญ่ที่หมอทุ่มลงมาใส่ผม เป็นการรักษาที่หมอจ่ายยามาตัวเดียว คือยาคลายกังวล มันเป็นยาที่ออกฤทธิ์คล้ายยานอนหลับอ่อนๆ แถมยังให้ใบนัดพบจิตแพทย์มาอีก ผมต้องรักษาขนาดนั้นเลยหรอ แค่ฟันหญิงแล้วไม่เสร็จเนี่ยยยยยย!!!!! ผมนั่งเงียบมาตลอดทาง ระหว่างทางกลับบ้าน
“ไอ้กร หมอบอกกูต้องพบจิตแพทย์ว่ะ”
“เก็บหมอเลยไหมครับ”
“มึงนี่ควรพบจิตแพทย์มากกว่ากูอีก วันนี้กลับไปมึงไปจัดการเรื่องงานประมูล Pink Diamond ให้กูที มึงส่งเทียบเชิญถึงคุณหญิงคุณนายที่อยู่ในลิสของเรา งานนี้กูลงทุนไปเยอะ กูจะฟันกำไรให้ได้มากที่สุด”
“แล้วคุณวายุละครับ”
“แดกยาคลายกังวลแล้วนอน”
วันถัดมา เฟย์ Say ::
ที่นี่แทบไม่มีคนเลย ทำไมถึงยังอยู่ได้ แถมคนงานในนี้ยังเยอะขนาดนี้ ตามความเป็นจริงแล้วมันควรจะเจ๊งสิ ทำไมถึงไม่เจ๊ง ฉันนอนคว่ำอยู่บนเตียงสปา ในกระโจมนวดขนาดใหญ่ของที่นี่ พนักงานนวดของที่นี่ค่อยๆกดมือลงบนแผ่นหลังของฉันเบาๆไปเรื่อยๆ อื้มมม สบายจังเลย
“ที่นี่เค้าบอกใครอยู่ในนี้ หายังไงก็หาไม่เจอจริงไหม” ฉันเอ่ยถามพนักงานนวดที่กดหลังของฉันอยู่
“จริงค่ะ แม้แต่ตำรวจก็เข้ามาไม่ได้ค่ะ”
“ทำไมอะ ที่นี่ผิดกฏหมายหรอ” ฉันถามออกไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“ไม่เชิงค่ะ แต่แค่อยู่เหนือกฏหมาย ที่นี่คนที่มาอยู่จะเหมือนหายสาบสูญเลยค่ะ ไม่มีใครหาเจอ ที่นี่มีดารามาบ่อยนะคะ แอบมากินกันก็เยอะ พูดแล้วอย่าหาว่าพี่เม้าส์เลยค่ะ พระเอกบางคนพากิ๊กมากินตับกันก็บ่อยไป ไร้ข่าว ไร้ปาปารัสซี มีให้เห็นจนเบื่อเลยค่ะ ยิ่งคุณวายุนะคะ รายนั้นนะคะ มีนางเอกมาหาถึงนี่ก็มีค่ะ นางเอกเอย นางร้ายเอย นางแบบเอย พี่อยากขอลายเซ็นคุณเฟย์นะคะ แต่กฏของที่นี่ ห้ามกรี๊ดดดด ดารา เพื่อความเป็นส่วนตัวค่ะ”
อ๋อไม่น่าล่ะ คนที่นี่ถึงดูนิ่งสงบ มันเป็นแบบนี้นิเอง ดี...แบบนี้ค่อยสบายใจหน่อย ฉันจะได้หนีพี่พี่มินตราได้อย่างสบายใจ ต่อจากนี้ไป ทุกอย่างที่ใช้คือเงินสด เราจะไม่กดตังค์ หรือรูดบัตรที่ไหน ให้มันระบุตัวตนของฉันได้ ฉันเลยปิดบัญชีตั้งแต่ที่กรุงเทพแล้ว เพื่อความรอบคอบ เค้าโกงฉันมาเยอะแล้ว ต่อไปคือการที่เค้าต้องใช้คืนแล้ว แค่พักรายวันที่นี่ ค่อยข้างแพงเลยนะ กว่าเรื่องจะซา ฉันคงหมดเงินหลายแสน กว่าจะหนีจนพี่มินตราเลิกตาม คงต้องหมดตัวแน่ๆ คืนละ 2,500 จ่ายไปสำหรับเดือนนึงแล้ว ก็ 75,000 แพงมากเลยสำหรับค่าเช่า อย่างกับถูกปล้น ถ้าขืนต้องจ่ายแพงขนาดนี้ ตาย...ฉันจนตาย ไม่เหลือเงินซื้อบ้าน เริ่มชีวิตใหม่ หรือทำอะไรต่อได้เลย
“ที่นี่มีพักเป็นรายเดือนไหม” คำถามของฉัน ทำเอาพนักงานนวดถึงกับหยุดมือ
“คุณเฟย์ว่าไงนะคะ”
“ไม่ใช่ฉันไม่มีเงินนะ แค่ฉันอาจจะต้องอยู่ และหนีพวกที่ตามอีกนานอะ”
“ไม่มีหรอกค่ะ แต่ถ้าจะอยู่นาน คุยกับคุณวายุสิคะ เธอใจดีกับผู้หญิงทุกคน ยิ่งน่ารักๆแบบนี้ด้วยแล้ว เธอไม่ใจร้ายหรอกค่ะ”
.
หลังจากนวดเสร็จ ฉันก็กลับมาที่บ้านพักทันที โทรศัพท์ของฉัน มีเสียงเตือนจากไลน์ขึ้นถี่รัว ไลน์ของพี่มินตราที่ฉันเปิดอ่านแต่ไม่เคยตอบ มันเด้งรัวจนน่ากลัว แต่ฉันไม่ตอบหรอก ปล่อยไว้แบบนั้นแหละ ฉันรู้นิสัยของพี่มินตราดี ยังไงก็ต้องจ้างคนตามหาฉันแน่ ขอให้ที่นี่ปลอดภัยจริงๆเถอะ ให้คุ้มกับเงิน 75,000 ที่ฉันจ่ายหน่อย ฉันจะต้องผ่านไปให้ได้ 8 ปี ที่ฉันให้เค้าควบคุมชีวิต วันนี้จะไม่มีอีกแล้ว
ดีที่ฉันเตรียมตัวมาบ้างที่จะหนี เลยมีเงินสดติดตัวมาพอสมควร แต่จะถือเงินหลายล้านอยู่กับตัวแบบนี้คงไม่ดีแน่ ฉันจะทำยังไงกับปัญหานี้ดี ถ้ามันโดนขโมยชีวิตฉันจบเลยนะ ที่นี่ไม่มีตู้เซฟด้วย แล้วจะบอกใครว่าฉันมีเงินล้านอยู่ในตัวก็ไม่ได้ เปิดบัญชีใหม่เองก็ไม่ได้ เพราะถ้าเปิด พวกนั้นจะสืบเจอรึเปล่า ว่าฉันเปิดบัญชีที่ไหน
โอ้ยยย ปัญหาคนรวย เอาไงดี เอาไงดี ตอนนี้ร้อนใจไปคงไม่ช่วยอะไร ฉันเอาเงินทั้งหมดที่มีใส่ไว้ในกระเป๋าลากและล็อครหัสอย่างดีใส่ไว้ในตู้เสื้อผ้า แล้วล็อกตู้เสื้อผ้าอีกที หวังว่ามันจะปลอดภัยนะ
“เราตัดสินใจแล้วเฟย์ จะหันหลังกลับตอนนี้มันไม่ได้แล้ว” ฉันได้แต่พูดบอกตัวเองที่ตอนนี้มีความกลัวในใจไม่ต่างจากเด็กที่หนีออกจากบ้าน ก่อนจะตัดสินใจไปหาข้าวเย็นกินที่เลาจน์ของรีสอร์ต
วันนี้ฉันเลิกใส่หมวก ใส่แว่น เพราะที่นี่คนแทบจะเงียบเป็นป่าช้าอยู่แล้ว ไม่มีคนพักแล้วทำไมที่นี่ยังอยู่ได้กันนะ หรือจริงๆแล้วที่นี่ซุ่มขายยาเสพติด ฮ่ะๆ สงสัยจะอ่านบทละครมากไป จะขายยา จะค้ามนุษย์ จะอะไรก็ช่าง อย่าหาเรื่องใส่ตัวเลย เดี๋ยวเราก็ไปแล้ว
.
@เลาจน์ของรีสอร์ต
ฉันสั่งอาหารและเครื่องดื่ม พลางตรวจข่าวของฉันไปด้วย ‘แว่วว่า นางเอกสาวซุปตาร์ชื่อดังจะหายตัวไป คนใกล้ตัวเร่งปิดข่าวกันกันยกใหญ่ ว่ากันว่าครบอาทิตย์แล้ว’ พวกนักข่าวเนี่ย ป้าข้างบ้านชัดๆ รู้ทุกอย่าง รู้ไปหมด รู้ดีนัก พี่มินตราเจอแบบนี้คงแทบคลั่งเลยสินะ
“ผมควรจะบอกคนอื่นดีไหมนะ ว่าคุณอยู่นี่” เสียงนุ่มๆที่ดังจากด้านหลัง ทำให้ฉันหันขวับไปมอง คุณวายุเค้าจะอะไรกับฉันอีกล่ะ แล้วหายโกรธฉันแล้วรึไง
“ฉันไม่ตลกกับคุณนะ ฉันเสียค่าเข้าพักที่นี่แสนแพง เพื่อปกปิดตัวฉัน”
“สรุปคือหนีมาจริงๆสินะ เอาเถอะๆ ผมแค่พูดเล่น แต่ข่าวที่คุณหายไปออกทุกช่องเลย ช่วงนี้ก็อย่าเพิ่งออกไปไหน อยู่ที่นี่คุณจะหายไป ผมไปละ อ่อ...วันนี้เค้ามีมวยด้วยนะ ถ้าคุณอยากดู ผมจะรอที่เวที”
“มวยหรอ มวยไทยไรแบบนี้หรอ”
“มวยในกรง”
“หึ พวกชอบใช้ความรุนแรง อี้...ฉันไม่ไปหรอก”
อยากไปอะ ทำไงดี เกิดมายังไม่เคยเห็นเลยนะ แต่จะวิ่งตามไปคงเสียฟอร์มแย่ ฉันยังคงเชิ่ดหน้าเอาไว้ แล้วทำเป็นไม่สนใจ แม้ในใจอยากไปดูใจแทบขาด เดี๋ยวค่อยตามไปก็แล้วกัน ให้เค้าไปก่อน เดี๋ยวจะหาว่าเราชอบเค้าอีก ฮึ่ยยยย คนอะไรหลงตัวเอง มวยในกรงงั้นหรอ อยากเห็นจัง
อีกด้าน.....
“คุณแม่ขาาาา แย่แล้วค่ะ ตอนที่ไประงับบัญชีน้องเฟย์ที่ธนาคาร ส้มจุกก็ขออัพสมุดบัญชีน้องเฟย์มาด้วย รู้ไหมส้มจุกเจออะไร”
“แกจะพูดอ้อมกทำไม ว่ามา”
“น้องเฟย์ถอนเงิน 8 ล้าน ตั้งแต่อยู่กรุงเทพแล้วค่ะ” ประโยคที่ทำเอามินตราสะอึก เพราะตัวเองตั้งใจตัดลมหายใจไม่นึกว่าเฟย์จะเตรียมตัวดีขนาดนี้
“ฉันจ้างนักสืบตามหาแล้ว เฟย์ดังขนาดนี้ ปิดเรื่องหายไปได้ไม่นานหรอก แกไปบอกนักข่าวนะ สาเหตุที่เฟย์หายไปคือ ป่วย น้องเป็นโรคเครียดจากงาน ขอเวลาน้องฟื้นฟูสภาพร่างกายและจิตใจ น้องไม่ได้หายไปไหน ยังอยู่ในการดูและของเรา”
“ค่ะ แม่มิน ส้มจุกจัดให้ค่ะ”
“ยัยเฟย์เป็นเด็กกำพร้า ที่ฉันชุบตัวขึ้นมาจากถังขยะ ฉันปั้นได้ ฉันก็ดับได้”
- ผู้เขียน
