Close friend 04 พลาดพลั้ง (NC+++)
1324 คำ
Close friend 04 พลาดพลั้ง (NC+++)
"ไม่เชื่อก็แล้วแต่" ฉันมองค้อนแล้วหลบตาไปทางอื่น
เขาใช้ปลายนิ้วถูไปมาตรงร่องสวาทแล้วค่อย ๆ สอดมันเข้าไปช้า ๆ นั่นทำให้ฉันต้องกัดริมฝีปากฝืนความเสียวที่แผ่ไปทั่วร่างกายเอาไว้ ทั้งรู้สึกประหลาดไม่ด้วย อันที่จริงไม่ใช่ว่าฉันจะไม่เคยช่วยตัวเอง แต่สัมผัสของเขามันต่างกัน
"อ๊า~ วะ…วิน อื้อ~" เขาเริ่มขยับนิ้วเรียวเข้าออก และรู้สึกได้ทันทีว่ามีของเหลวเปรอะเปื้อนมากมายที่นิ้วเรียวของเขา
"ทำไมถึงไม่เคย แฟนก็มี" คำพูดของเขาทำเอาฉันเงียบสนิท ใบหน้าแดงซ่านด้วยความเขินอาย
"จะทำต่อไหม ถ้าทำก็ไม่ต้องถาม!" ฉันทำท่าจะถอยหนีแต่ถูกอีกคนกดไว้ให้นอนลงแบบเดิม นิ้วเรียวยังคงอยู่ในกายของฉัน
"ไม่งอนสิ" เขายกยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ นิ้วเรียวขยับต่อ ความเสียวแล่นเข้ามาอีกรอบ ทั้งตื่นเต้นและเร่าร้อน
เขาพยายามจะใช้อีกนิ้วสอดเข้ามาในกายของฉันนั่นทำให้ความเสียวมันเริ่มกลายเป็นความเจ็บ
"อื้อ!! อ๊ะ จะ..เจ็บ ฉันเจ็บ!"
"ทนหน่อยสิ ถ้าไม่ทำแบบนี้เดี๋ยวจะเจ็บกกว่านี้นะ" เขาดุอย่างอ่อนโยน เลยทำให้ฉันยอมฟังแล้วทำใจรับนิ้วเรียวที่แทรกเข้ามาในกายอีกนิ้ว
"อื้อ~ อ๊า~ วะ…วิน" เขาชักนิ้วเข้าออกครู่หนึ่ง แล้วจึงถอนมันออก ฉันรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันทีทั้งที่เริ่มจะเคลิ้มตามแต่เขาก็แกล้งฉัน
เขาจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด ฉันเบือนหน้าหนีไม่กล้ามอง
คนตัวสูงเลื่อนตัวมาคร่อมไว้อีกครั้งด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า เลื่อนหน้ามาจูบริมฝีปากอวบอิ่มไว้จนฉันเคลิ้มไปอีกครั้ง มือบอบบางโอบรอบคอของเขาไว้ พลางลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังที่แข็งแรง เลื่อนสัมผัสถึงกล้ามเนื้อที่เป็นลอนคลื่นบนหน้าท้อง
เขาใช้มือเกี่ยวแพนตี้ตัวน้อยของฉันออก จนตอนนี้เราทั้งคู่มีร่างกายเปลือยเปล่าเผชิญกันอยู่
"จะไม่เสียใจใช่ไหม" เขาถามอย่างเป็นห่วง จนฉันชักจะเริ่มรำคาญ
"ถามแบบนี้ จะหยุดเหรอวิน" ฉันถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจนัก ถ้าฉันตอบว่าเสียใจแล้วอะไรมันจะเปลี่ยนไปจากเดิม
"เออ ไม่หยุด" เขาตอบกลับมาแล้วยิ้มมุมปาก
"เออ งั้นก็ไม่ต้องถาม" ฉันตอกกลับออกไปแล้วเบือนหน้าหนีไปอีกทาง
"อืม"
พูดจบเขาจับฉันอ้าขาออกกว้างแล้วแทรกตัวเข้ามา ก้มลงมาประกบริมฝีปากอย่างเร่าร้อนอีกครั้งใช้แก่นกายเข้ามาถูไถที่ร่องกุหลาบของฉันจนรู้สึกวาบหวามและรับรู้ได้ทันทีว่าน้ำหล่อลื่นนั่นมันเปรอะเปื้อนออกมามากมาย
"ซิ๊ด~ เสียว" วินบ่นครางจับส่วนหัวของแก่นกายใหญ่ที่ฉันไม่กล้ามองนั่นถูขึ้นลงตรงช่องทางรักสีหวาน ฉันรู้สึกเกร็งกับสัมผัสแปลกใหม่นั่นเลยพยายามหนีบขาตัวเองไว้
"อ๊า~ วะ…วิน มัน…รู้สึก"
"หืม รู้สึกยังไง" เขาเลื่อนหน้ามากระซิบ ในขณะที่ใช้ท่อนล่างปฏิบัติแบบเดิม
"มะ…ไม่รู้สิ อ๊า~"
"ฉันจะสอนเอง เจ็บหน่อยนะ" เขากล่าวแล้วปล่อยมือออกจากแก่นกายของตัวเอง
"อื้ม"
แล้ววินก็ใช้นิ้วลูบสำรวจร่องสวาทอีกครั้งเหมือนเช็คความพร้อม ก่อนจะก็จับแก่นกายของเขากดส่วนหัวเข้ามา
"อ๊ะ! จะ…เจ็บ เอาออกไปก่อน"
"ซิ๊ดด แน่นมากฟาร์ ฉันไม่เคยเจอแบบนี้" เขาพูดออกมาเหมือนพอใจมากแล้วค่อย ๆ ดันมันเข้าไปต่อ
"อื้อ~ วิน…มะ…มันเจ็บ เอาออกก่อน อึก" ฉันร้องครวญ น้ำตาปริออกมาเพราะรู้สึกเจ็บ
"อย่างเกร็ง"
แล้วเขาก็จูบฉันเพื่อผ่อนคลาย จิตใจของฉันยังห่วงอยู่ที่ด้านล่างหัวใจเต้นแรงเหมือนจะระเบิด ฉันหลับตาพริ้มรับสัมผัสจากริมฝีปากของเขาพยายามจะไม่เกร็งและผ่อนคลายมากที่สุดอย่างที่เขาบอก
ปึก!
"กริ๊ดด วิน! ไอ้บ้า!" ฉันร้องออกมาเมื่อวินดันท่อนเอ็นของเขาเข้ามามิดลำ มันทั้งเจ็บและจุกในเวลาเดียวกัน
เลือดสีแดงที่เกิดจากการฉีกขาดของช่องทางรักซึมออกมาเล็ก ๆ
"ขอโทษ เจ็บไหม" เข้าก้มลงมาจูบหน้าผากเแล้วถามขึ้น
"อืม"
"เลือดออกอ่ะฟาร์" วินยันตัวขึ้นแล้วมองไปยังจุดสำคัญที่ถูกประสานให้เป็นร่างเดียวกัน
"ฮือ วะ…วิน"
"เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว" แล้วเขาก็ซุกไซร้ซอกคอฉันลิ้นร้อนเล้าโล้มให้ไม่หยุด ท่อนล่างเริ่มขยับเข้าออกทีละนิด
ปึก! ปึก! ปึก!
"อื้อ~"
"แน่น ฟาร์ จะรัดฉันตายเหรอ" วินแซวแล้วยิ้มส่งมาให้ ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนมาอยู่ในระดับเดียวกับฉันและมองใบหน้าสะสวยนั้นนิ่ง
ฉันทุบท่อนแขนของเขาไปหนึ่งทีเพราะความหมั่นไส้
ปึก! ปึก! ปึก!
เขาขยับสะโพกสอบเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบ ฉันทัั้งรู้สึกเจ็บและเสียวในเวลาเดียวกัน ความคับแน่นและบีบรัดก็ทำให้เขาเจ็บอยู่ไม่น้อย
“อื้อ~ อ๊า~ วะ…วิน” ฉันครวญครางออกมา พอนานขึ้นมันก็มีแต่ความเสียวซ่านแทนที่ความเจ็บปวดจนต้องร้องครางออกมาเพื่อปล่อยความรู้สึกที่อัดอั้นอยู่ข้างใน
ปึก! ปึก! ปึก!
"อ๊า~ อื้อ!!~”
"เสียวมากเลยว่ะ แน่นมาก"เขาเอ่ยแล้วขยับเอวสอบเข้าออกเร็วขึ้น
"อื้อ~ วะ…วิน อ๊า~ " เขาเพิ่มจังหวะอัดกระแทกแก่นกายมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาโน้มตัวลงมากอฉันไว้แน่น
ปึก! ปึก! ปึก!
"จะแตกแล้วฟาร์ อ๊า~" เขาเอ่ยเสียงพร่า เพิ่มจังหวะกระแทกกระทั้นเต็มแรง
"อ๊า~ ฉะ…ฉันก็ มะไม่ไหวแล้ว" ฉันบอก มือเล็กจิกลงบนแผ่นหลังของเขาจนเป็นรอย
"พร้อมกันนะ"
"อื้ม" พูดจบวินก็เร่งจังหวะขึ้นเรื่อย ๆ ความเสียวโลดแล่นทั่วร่าง ความตื่นเต้นมันถูกแทรกด้วยความสุขที่ล้นปรี่
ปึก! ปึก! ปึก!
"อ๊า~ วะ…วิน อร๊ายย/อ๊าาาส์"
เขารีบดึงมันออกมาแล้วปล่อยสายธารน้ำรักสีขุ่นออกมาบนหน้าท้องแบนราบของฉัน ก่อนจะหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดให้ แล้วเขาก็ทิ้งตัวลงนอนกอดฉันไว้
"พรุ่งนี้จะลืมหรือเปล่า" เขาถามขึ้นมาแล้วหลับตาพริ้ม เขาคงหมายถึงที่ฉันเมาแล้วจะลืมทุกอย่างล่ะมั้ง
"ไม่รู้สิ" ฉันตอบเขาไปด้วยน้ำเสียงที่หมดแรง และเผลอหลับในอ้อมกอดของเขาไป
โดยไม่ได้คิดเลยเลยว่าพรุ่งนี้ตื่นมาฉันจะทำยังไงต่อไปกับเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนี้ แต่ชีวิตของฉันมันคงไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว
เช้าวันต่อมา
“อื้อ” ฉันตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ เพียงแค่ขยับตัวมันก็ปวดไปทั่วร่าง ฉันหรี่ตามองหาใครบางคนก็พบว่าเขากำลังแต่งตัวและหยิบมือถือ พร้อมกับกระเป๋าตังอย่างเงียบ ๆ
ฉันกลืนน้ำลายลงคอมองดูเขา ด้วยความรู้สึกที่คาดเดาไม่ได้
"ตื่นแล้วเหรอ" เขาเอ่ยทักเมื่อเห็นฉันนอนมองอยู่
"อืม"
"ไปเรียนไหมวันนี้" เขาเอ่ยถามแล้วมองฉันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่างจากฉันที่แทบจะมุดหนี
"คงไป" ฉันตอบสั้น ๆ หัวใจเต้นผิดปกติเพราะความสับสนกับตัวเองอีกครั้ง
"เค เจอกันที่สาขานะ"
"อื้ม"
แล้วเขาก็เดินออกห้องไป ทิ้งให้ฉันคิดสับสนวนเวียนกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนอยู่อย่างนั้น
'ฉันทำอะไรลงไป…'
ฉันนอนคิดอยู่บนเตียง ภาพเมื่อคืนยังคงตามหลอกหลอนมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งที่เมามากแต่ทุกอย่างกลับจำได้ขึ้นใจ ฉันทำมันลงไปแล้ว
ทำผิดกับแฟนตัวเอง
- ผู้เขียน
