EP6

1364 คำ
EP6 ~Rrrr~ เสียงโทรศัพท์ของพี่คิมดังขึ้น ทำลายบรรยากาศเงียบสงบภายในรถ "ว่าไงพี่เค้ก" พี่คิมกดรับสาย "..." "พี่เค้กเป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ" เอ๊ะ พี่เค้กเป็นอะไร ฉันหันไปมากหน้าพี่คิม เขาก็ดูตกใจมาก "..." "ครับเดี๋ยวผมรีบเข้าไปครับ" แล้วเขาก็กดวางสาย "พี่เค้กเป็นอะไรคะ" ฉันเอ่ยถามเขา "เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล x" เขาตอบและแสดงสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด "ตรงไปอีกนิดก็ถึงโรงพยาบาลแล้ว แวะหาพี่เค้กก่อนนะตัวเอง" "ไม่ เดี๋ยวไปส่งก่อน" "อย่าดื้อสิ เค้าจะได้หาพี่เค้กด้วย" "อืม" จากนั้นไม่นานก็มาถึงโรงพยาบาล x ฉันและพี่คิมเราเดินมายังแผนกอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน ก็พบบุคคลที่เรามาหา "พี่เค้กกก น้ำอุ่นมาแย้ววว" ฉันเอ่ยเรียกพร้อมวิ่งไปหา "อย่าวิ่ง" พี่คิมพูดเสียงดัง คิดว่าฟังเหรอ ไม่ย่ะ! "พี่เค้กเป็นยังไงบ้าง เจ็บตรงไหนคะ" "จะวิ่งทำไม เดี๋ยวเธอก็ล้มหรอก" พี่เค้กดุฉัน ฉันเลยยู่หน้าใส่ "ห้ามไม่ฟัง" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น พี่คิมไงจะใครล่ะ "หน้ายู่เลย ฮ่าๆ พี่ไม่เป็นไรจ้า เจ็บแขนนิดหน่อย" "ทำไมถึงเกิดอุบัติเหตุล่ะคะ" ฉันถามกลับไป "พี่หักหลบหมาอะ เลยชนเข้ากับถังขยะข้างทาง" "กลับเลยหรือต้องพักที่นี่คะ" "กลับเลยจ้า" "ถ้างั้นเดี๋ยวผมไปส่ง รอตรงนี้นะ เดี๋ยวผมไปรับยาก่อน" พี่คิมพูดยาวๆ ได้ด้วยแหะ ฮ่าๆ "จ้า" พี่เค้กตอบรับ พี่คิมก็ไปรับยา "กับคิมนี่ยังไงจ๊ะ สาวน้อย" พี่เค้กเอ่ยถามฉันแบบยิ้มๆ "อารายๆ พี่น้องร่วมคณะงายย" "ไม่เชื่อหรอก คิกๆ บอกพี่มาซะดีๆ" "น้ำอุ่นชอบพี่คิมค่ะ แต่พี่คิมไม่ชอบน้ำอุ่น แต่น้ำอุ่นก็จะเดินหน้าจีบต่อ" "ฮ่าๆ พี่เอาใจช่วยนะสาวน้อยของพี่" เย้ มีพี่สาวเป็นพวกเว้ยย "พี่คิมชอบกินอาหารรสชาติยังไงคะ" ฉันถามพี่เค้ก ฉันจะได้ทำอาหารให้พี่คิมกินแบบถูกปาก ตั้งใจว่าจะทำไปให้ที่มหาวิทยาลัย "คิมกินเผ็ด แต่คิมไม่ชอบให้เผ็ดมาก เผ็ดกลางๆ รสชาติกลมกล่อม" งุ้ยย กินรสเดียวกันเลย "ขอบคุณนะคะ คิกๆ" "ไปครับกลับกัน" พี่คิมเดินเข้ามาพอดี เราก็เดินทางกลับกัน พี่คิมไปส่งพี่เค้กก่อน และไปส่งฉัน "ทำไมตัวเองไม่ส่งเค้าก่อนล่ะ จะขับไปมาทำไม" ฉันงงมาก พี่คิมและพี่เค้ก อยู่คอนโดเดียวกันแต่คนละห้อง แต่เขาดันมาส่งฉันทีหลัง "ยุ่ง" เอ๊าา ถามก็ไม่ได้ ชิ! ฉันเงียบก็ได้ บรรยากาศในรถก็เงียบจนมาถึงคอนโด "ขอบคุณนะตัวเอง ฝันดีนะ จุ๊บๆ" ฉันก้าวขาลงจากรถ "เดี๋ยว" "คะ?" พี่คิมเดินตามมาจับมือฉันไว้ "หิว" "โธ่ นึกว่าอะไร ไปกินบะหมี่เจ้าเดิมกันไหมคะ" "ไปสิ" เรา2คนก็เดินออกจากคอนโด ฉันคว้ามือพี่คิมมาจับไว้ แต่เขากลับงอนิ้วจับมือฉันไว้ด้วยเหมือนกัน ใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเลยแบบนี้ อร๊ายยย เขินอะ "ไม่ปล่อยมือเหรอคะ" ฉันเอ่ยแซวเขา ก็เขาน่ะจับมือฉันมาตลอดทางเลย "ฮึ" เขาเอ่ยออกมาแค่นั้น และมือยังคงจับอยู่ >KIM TALKS น้ำอุ่นพาผมขึ้นมาบนห้อง จริงๆ แล้วผมก็ไม่ได้หิวหรอกครับ แต่อยากอยู่ใกล้ๆ กับเธอ ผมเลยโกหกว่าหิว และอีกอย่างผมเห็นว่าร้านบะหมี่ปิดตอนขับผ่านร้านแล้ว ผมอยากขึ้นมาบนห้อง อยากอยู่ใกล้ๆ ที่ผ่านมา ผมก็รู้สึกดีกับเธอ เธอน่ารัก สดใส พูดเก่ง ช่างเอาใจ แต่ผมยังไม่ค่อยมั่นใจ กลัวว่าน้ำอุ่นจะเป็นเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้าหาผมเพราะ เงิน! แต่ได้ฟังเธอร้องเพลงวันนี้ สีหน้าท่าทาง ทำให้ผมรู้สึกว่าเธอชอบผมจริงๆ ใครจะไปคิดล่ะครับ ว่าเธอจะชอบผม ผมนิ่ง และเฉยชาซะขนาดนั้น ส่วนลูกปลา เธอเป็นแค่เพื่อนครับ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ปี1 เธอเป็นคนน่ารัก อ่อนหวาน ดูเรียบร้อย แต่ผมก็ไม่เคยรู้สึกกับเธอมากเกินกว่าเพื่อน ลูกปลามักจะเข้ามาขัดตอนที่ผมอยู่กับน้ำอุ่น ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมเธอต้องทำแบบนั้น "เสร็จแย้ววววค่าาา" เสียงตะโกนหวานๆ ดังออกมาจากครัว ผมเลยเดินเข้าไป และนั่งลงที่โต๊ะอาหาร "นี่ค่ะ สปาเก็ตตี้ขี้เมาทะเล ไม่เผ็ดมาก แบบที่ตัวเองชอบ" ช่างรู้ใจจริงๆ เลยแหะ "รู้ได้ไงว่าชอบ" "แอบถามพี่เค้กมาค่ะ คิกๆ" ที่แท้ก็แอบไปถามพี่สาวผมมา "ฮึๆ จะกินได้หรือเปล่าเนี่ย" ผมเอ่ยแซวเธอเล่น "ไม่ให้กินแล้ว ชิ" เธอยู่หน้า แล้วดึงจานออก น่าร้ากกกก "โอ๋ๆ ขอกินหน่อยครับ นะครับ" อ้อนเธอซะเลย เธอหน้าแดงระเรื่อ ยิ่งน่ารักไปอีก "ค่ะๆ" เธอรีบส่งจานคืน และเธอก็หันหลังจะเดินออก ~หมับ~ ผมรีบคว้าเอวบางๆของเธอมานั่งตัก ~ตึกตัก / ตึกตัก~ ใจเรา2คนเต้นแรงมาก ยิ่งได้กลิ่นหอมๆจากตัวของน้ำอุ่นยิ่งทำให้ผมใจเต้นแรง "จะไปไหน หื้มม" ผมเอาคางเกยไหล่และถามเธอ "เค้าจั๊กกะจี๋ เอาคางออกไป" เธอพูดพร้อมกับเอียงคอออก "ฮ่าๆ แล้วเธอจะไปไหน" "ไปเก็บของค่ะ" เธอตอบทั้งที่ก้มหน้าอยู่ "ไม่กินด้วยกันเหรอ" "ไม่ค่ะ ดึกแล้ว เดี๋ยวเค้าอ้วน" "ตัวบางเบาขนาดนี้ ไม่อ้วนหรอก กินด้วยกัน" "เค้าทำน้อย ตัวเองกินเถอะเดี๋ยวไม่อิ่ม" เธอหันมาตอบผม ทำให้หน้าเราห่างกันแค่นิดเดียว จูบสักทีดีไหม ผมมองริมฝีปากบางสวยได้รูป ช่างน่าสัมผัสซะจริงๆ ~พรึ่บ~ ไวกว่าความคิดผม ก็น้ำอุ่นนี่แหละ เธอรีบลุกออกจากตักผม อดจูบเลย! "พี่อิ่มครับ มากินด้วยกัน" "เค้าขัดอะไรได้บ้างเนี่ยยยย" เธอบ่นแล้วก็เดินไปหยิบช้อนส้อมมาตักกิน "รสชาติใช้ได้" อร่อยมากๆเลยแหละ "วันหลังน้ำอุ่นทำไปให้กินที่ม.นะคะ" เธอยิ้มกว้าง "ไม่" "อ้าว" "ไปทำที่บ้านพี่สิ พ่อแม่และพี่เค้ก อยากให้เธอไปบ่อยๆ" น้ำอุ่นเป็นคนน่ารัก ครอบครัวผมเอ็นดูเธอมาก ซึ่งจุดนี้ถือว่าดีมากๆ เลยครับ ที่น้ำอุ่นเข้ากับทุกคนในบ้านได้ ยิ่งโดยเฉพาะพี่เค้ก รายนั้นแอบแรง แต่พี่เค้กก็เอ็นดูน้ำอุ่นมาก "ได้เลยค่ะ" เรา2คนนั่งกินจนเสร็จ น้ำอุ่นก็เอาจานไปล้าง "ตัวเองงง กลับได้แย้วว" ไล่ซะงั้น -*- "ทำไมอะ" "มันดึกแล้วนะ ง่วง" เออว่ะ นี่จะตี2แล้ว "โอเค ล็อกห้องให้เรียบร้อยนะ" "รับทราบค่ะ" "อีกเรื่องนึง ห้ามแต่งตัวแบบนี้อีก" ปกติก็หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูอยู่แล้ว พอแต่งตัวออกแนวเซ็กซี่ก็ยิ่งน่ามอง "ค่ะๆ" เธอทำหน้างงๆ แต่ก็ตอบตกลง ^^ "ดีมาก พี่กลับก่อนนะ" "ขับรถดีๆน๊า ฝันดีนะคะ จุ๊บๆ" "ฝันดีครับ" ผมเดินออกจากห้อง และขับรถกลับคอนโด ผมจะเปิดใจรับน้ำอุ่นเข้ามาเต็มตัว ต่อไปผมจะเป็นฝ่ายเข้าหาเธอแล้ว ^^
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม