จัดงานแต่งเล็ก ๆ ตามประเพณีแล้ว ก็เป็นฤกษ์ส่งตัวเข้าห้องหอ ปราบฝืนยิ้มไปตลอดงาน เพราะเจ้าสาวของเขาแทนที่จะใส่ชุดเจ้าสาวสวย ๆ กลับใส่ชุดเจ้าสาวมิดชิดจนถึงข้อมือ ชุดก็ยาวจนลากขา แถมไม่กล้าใส่คอนแทคเลนส์อีก เลยใส่แค่แว่นตาหนาเตอะ มองแล้วน่าเบื่อหน่ายและเอือมระอาเป็นที่สุด แต่เขาก็ต้องทน
ปองภพกับดวงขวัญมาร่วมพิธีแต่งงานด้วย เขาเห็นเพื่อนสองคนแอบขำ ก็ทำให้เขารู้สึกเสียหน้าไม่น้อย
“ยายฝากหลานของยายด้วยนะปราบ ขอให้เราสองคนอยู่กันอย่างร่มเย็น ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร มีความสุขไปจนแก่ชรา มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมือง” คุณยายอวยพร ทำให้ทั้งสองต้องก้มลงไปกราบแทบเท้า
ในขณะที่ปกรณ์กับดาราเองก็อวยพรเช่นกัน เขาเห็นของขวัญที่คุณยายมอบให้ เป็นโฉนดที่ดินก็ยิ้มในหน้า
หลังจากทุกคนออกไปแล้ว ปราบก็ประคองร่างน้อยขึ้นมาโอบกอด ก่อนจะหอมแก้มเธอฟอดใหญ่
“พี่ปราบอาบน้ำก่อนไหมคะ”
“อาบพร้อมกันนะ”
“เอ่อ... อย
