เนี่ยซวงยังไม่ทันออกไปต้อนรับ คังอ๋องก็ก้าวเข้ามา เขาสวมชุดสีขาวสะอาดตา เพียงปรากฏกายทั้งห้องก็สว่างไสวขึ้นมาทันที บรรดาพ่อค้าต่างค้อมกายคารวะ เขาหยุดยืนตรงหน้าเนี่ยซวง ผู้ติดตามยื่นกล่องของขวัญส่งให้นาง
"เถ้าแก่เนี้ย ชาหงเป่ากล่องนั้นของเจ้าใกล้หมดเสียแล้ว วันนี้ข้าตั้งใจซื้อเพิ่มสักห้าสิบชั่ง นอกจากเก็บไว้ดื่มเองแล้วก็จะส่งไปวังหลวง เจ้าพอจะปันให้ได้ใช่หรือไม่"
แหม...มาถึงก็อุดหนุนกันเลยเชียว เนี่ยซวงยิ้มแก้มแทบปริ รีบตอบรับแทบไม่ทัน
"เพคะ ประเดี๋ยวหม่อมฉันจะให้คนจัดเตรียมสินค้าเอาไว้ให้ ท่านอ๋องสามารถให้คนรับไปได้เลยเพคะ"
จากนั้นนางก็เชิญเขานั่งในที่อันเหมาะสมแล้วรินชาหงเป่าถวาย กลิ่นหอมกรุ่นของน้ำชาอบอวลไปทั่วเรือน สาวใช้ทยอยยกชาออกมาให้แขก คังอ๋องยกถ้วยชาขึ้นจิบด้วยกิริยางามสง่า ไอน้ำชาลอยอวลปกคลุมใบหน้าเยือกเย็นของเขา วันนี้เขารวบผมขึ้น ครอบด้วยกวานหยกสีขาว มองจากด้านข้างเห็นจมูก
