ตอนที่เนี่ยซวงเดินกลับมา การแสดงของลูกหลานตระกูลไทเฮาก็เสร็จสิ้นแล้ว นางอุตส่าห์เดินกลับเข้ามาเงียบๆ แต่ก็ยังไม่วายมีคนกลุ่มหนึ่งมองมา ซ่งฉีหลินที่นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดมาโดยตลอด พอเห็นนางก็ค่อยถอนใจอย่างโล่งอก นางตรงเข้าไปนั่งข้างๆ เขาอย่างเรียบร้อย
"เหตุใดจึงหายไปนาน มัวไปเถลไถลที่ไหนหรือ"
เขากระซิบถาม
"นางกำนัลคนเมื่อครู่อยู่ๆ ก็หายไป ข้าเดินกลับมาเอง แต่ระหว่างทางเกิดเรื่องนิดหน่อย"
ซ่งฉีหลินยังไม่ทันจะถามต่อ องค์หญิงอานเล่อที่เพิ่งเข้ามาในงานก็เอ่ยขออภัยที่มาสาย
"เมื่อครู่ระหว่างทางที่จะมาท้องพระโรง หม่อมฉันบังเอิญพบเหตุไม่คาดคิดเพคะ"
นางกราบทูลไทเฮาที่ทรงเอ็ดอย่างไม่จริงจังนัก
"ไม่ทราบองค์หญิงทรงพบเห็นเหตุการณ์ใดหรือพ่ะย่ะค่ะ"
เสนาบดีฝ่ายซ้ายแซ่หานประสานมือกล่าว วันนี้บรรยากาศค่อนข้างผ่อนคลาย ขุนนางผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิดอยู่ด้านหน้าจึงสามารถร่วมสนทนาได้
องค์หญิงอานเล่อตอบด้วยน้ำเส
