เช้านี้ที่บ้านตึก ธันวาขนกระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็ก ใบเดียว ไปใส่ท้ายรถเก๋งคันใหญ่ของเขา ก่อนออกเดินทางไปพระนครศรีอยุธยา เขาแวะไปที่บ้านสวนวอแหวน เพื่อไปบอกนางวีรวรรณอีกครั้ง ไม่ต้องถามว่าใจฟูขนาดไหน เมื่อคืนเขานอนไม่ค่อยหลับ ดีใจที่แม่ และน้องของวรางคณา ไม่ได้รังเกียจเขา และไม่ต่อต้าน ถึงจะยังไม่ค่อยเชื่อใจเขาก็ตาม
“สวัสดีครับคุณน้า ผมแวะมากินข้าวเช้าด้วยครับ แล้วจะออกเดินทางเลย “
“มาเลยค่ะ ว่านตักข้าวเลยลูก น้าห่อข้าวให้ไปไว้กิน ระหว่างทางด้วยนะคะ เป็นของแห้ง กินง่ายๆ”
“ขอบคุณมากนะครับ นี่ถ้ารู้ว่าวรางคณาอยู่ที่ไหน ผมจะขออาหารไปฝากน้องด้วย ไม่อยู่หลายวันคงคิดถึงกับข้าวที่บ้าน”
“น้าเตรียมไว้ให้แล้วค่ะ “
“ว่าไงนะครับ “ ธันวาหันขวับ มามองหน้านางวีรวรรณทันที
“น้าบอกว่า เตรียมทั้งอาหาร คาว หวาน ขนม ของกินเล่น ใส่ตะกร้า ให้คุณไปฝากหนูวอยด้วย”
“หมายความว่า คุณน้ายอมบอกที่อยู่ ของวรางคณาแล้วเห
