หญิงสาวพยายามตื่นเช้ากว่าทุกวันเพราะกลัวปรมะปลุกมาชวนทำเรื่องอย่างว่าอีกรอบ เมื่อคืนเขาไม่ปล่อยให้เธอได้พักนาน ร่างกายสามีเธอแข็งแรงยิ่งกว่าม้าศึก หากยังนอนต่อแล้วปรมะตื่นก่อนก็ไม่ต้องทำอะไรกันแล้ววันนี้
เธอนั่งมองหน้าผัวโรคจิตกำลังนอนหลับพริ้มไร้พิษภัยและก็อดไม่ได้ที่จะมองรอยแผลตามตัวของเขา ปรมะไปตีรันฟันแทงกับใครสภาพร่างกายถึงได้มีรอยแผลเป็นหลายแห่ง ชาติก่อนก็ไม่ได้ถามทั้งที่แอบสงสัยมาตลอด
แผลเก่าก็มาก แผลใหม่ก็ยังไม่ทันจะหายดี ปรมะเกิดมาเพื่อเจ็บตัวแท้ ๆ
“ตอนเด็กดื้อมากหรือไงถึงได้มีแต่รอยแผล ต่อไปนี้อย่ามีรอยแผลเป็นอีกนะคะ ถ้ามีอีกจะโดนด่าสามวันแบบไม่ซ้ำ”
เธอลูบผมที่ปิดหน้าหล่อและพูดกับคนหลับแถมข่มขู่ในตอนท้ายจบก็หายเข้าไปอาบน้ำ
ร่างใหญ่บนเตียงกระชับผ้าห่มก่อนจะดึงหมอนที่เป็นของเมียมากอด ภายในอกรู้สึกอบอุ่นกับน้ำเสียงห่วงใยนั้น
นานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้ยินใครสักคนห่วงใย…
รอ
