21.00 น. ณ บ้านพักเถ้าแก่สันต์
กัญญาภรณ์นั่งมองมือถือตัวเองพร้อมกับถอนหายใจออกมาพรืดยาว เธอกำลังคิดว่าจะโทรศัพท์ไปหาสิงหนาทอีกครั้งดีหรือไม่ หลังจากที่โทรศัพท์ไปหาเขาทั้งหมดสิบห้าครั้ง ครั้งแรกถูกตัดสายทิ้งไปดื้อๆ ส่วนครั้งต่อๆ มาคือเขาไม่รับสาย เขาทำราวกับว่าตัวเองกำลังยุ่งจนไม่มีเวลารับสายตน หรือก็อาจเป็นไปได้ ตอนนี้เขาคงนั่งดื่มกับเพื่อน จึงปิดเสียงเรียกเข้ากันไม่ให้ใครรบกวนเวลาสังสรรค์
เหตุผลที่กัญญาภรณ์โทรไปหาเขาหลายครั้งเป็นเพราะ อยากรู้ว่าเขาจะกลับมาบ้านหรือนอนค้างที่กระบี่ ไม่ได้มีเพียงแค่เธอที่อยากรู้ เถ้าแก่สันต์กับปานวาดก็อยากรู้เช่นกัน ทั้งสามเป็นห่วงสิงหนาทกลัวว่าดื่มเหล้าหนักแล้วไม่ค้างที่โรงแรม ดื้อดึงกลับมาบ้าน หากรู้ว่าเขาจะกลับหรือไม่กลับ เธอจะได้คลายความเป็นห่วง แต่นี่ติดต่อไม่ได้แล้วจะรู้คำตอบได้อย่างไร
“ส่งข้อความไปก็ได้” กัญญาภรณ์
