สติที่คืนกลับมาทำให้น้ำอ้อยนึกตำหนิตัวเอง รีบเดินหนีออกมาที่ห้องรับแขก รู้สึกอับอายตัวเอง ที่ต้องแอบดูจนน้ำเดินเพราะห้ามใจไม่ไหว
ตอนเดินออกมาจากบ้าน หล่อนหยิบบุหรี่มาหนึ่งตัว เป็นบุหรี่ของลุงยอดที่วางทิ้งเอาไว้ในหน้าบ้าน รีบเดินอ้อมออกมานั่งสงบสติอารมณ์อยู่ภายใต้ต้นมะม่วงหลังบ้าน
หญิงสาวพ่นควันบุหรี่สีขาวพวยพุ่งไปในเวิ้งความมืดสีดำ ขณะหัวใจยังเต้นแรงระทึก ตื่นเต้นสุดๆ กับเรื่องที่พบเจอมาสดๆ ร้อนๆ
‘บ้าจริง... นี่เราเป็นอะไร’
น้ำอ้อยเอนหลังพิงต้นมะม่วง ถ่างขาแล้วเอามือลูบล้วงลงมาตรวจสอบความรู้สึกแปลกๆ ของตัวเอง
มือเรียวลูบไล้สัมผัสความเป็นสาวของตัวเอง กรีดนิ้วลงกลางร่องที่มีน้ำเยิ้มออกมาเปียกลื่น
“อ่า... ซี้ด... ”
แม้จะเดินออกมาจนห่าง แต่น้ำอ้อยก็เผลอปิดปากกลั้นเสียงคราง เพราะกลัวว่าคนที่อยู่ในห้องจะได้ยินเสียงร้องครางปะปนเสียงไอค่อกแค่กเพราะสำลักควันบุหรี่ ทั้งที่ไม่เคยสูบบุหรี่..
