บทที่ 15
การเดินทางมาถึงของอ๋องหยางซวี่เหวินทำให้เหล่าขุนนางหลายฝ่ายต่างวางตัวกันไม่ถูกโดยเฉพาะตระกูลซ่งที่ตอนนี้คล้ายจะมีข่าวลือไปทั่วว่าคิดจะฮุบอำนาจทั้งหมดไว้ในมือ และการที่ฮ่องเต้เรียกพระอนุชาอย่างหยางซวี่เหวินกลับมาทุกคนก็ต่างพูดกันไปว่านี่คงเป็นการแสดงท่าทางของฝ่าบาทที่ชัดเจนที่มีต่อฝ่ายตรงข้าม
“เจ้าเดินทางมาก็หลายวันแล้วเห็นว่าเป็นอย่างไรบ้าง” ก่อนหน้าฮ่องเต้แทบจะทำให้การอ้างว่ามาเยี่ยมเยียนธรรมดาของพระอนุชาพระองค์นี้ผิดแผนไปเสียหมดแล้วเมื่อได้รับรู้ว่ามีคนต้องการจะลอบสังหารหยางซวี่เหวิน
“เป็นตระกูลซ่งจริงเพียงแต่หม่อมฉันไม่เห็นว่าฮองเฮาจะวุ่นวายกับเรื่องนี้ด้วย เป็นตำหนักอื่นมากกว่าที่เข้ามายุ่ง”
ฮ่องเต้ได้ยินก็เร่งไต่ถาม พระองค์กังวลไม่น้อย
“เป็นผู้ใด”
เจ้าของตำหนักมีไม่มากแต่ฮ่องเต้กลับลืมไป นั่นก็เพราะบางตำหนักนั้นมิได้อยู่ในมือของเจ้าของตำหนัก เช่นตำหนักบูรพาขององค์รัชท
