บทที่ 20
หลังจากผ่านคืนงานเลี้ยงฉลองต้อนรับไป ท่านอ๋องหยางซวี่เหวินยังคงทำตัวเหมือนกับไม่ได้มาทำอะไรที่เมืองหลวงนี่ ทำราวกับว่ามาเยี่ยมเยี่ยนฮ่องเต้ แต่เหล่าขุนนางรู้แล้วว่ากำลังถูกเขาจับตามอง
ทุกคนดูเหมือนจะรู้แต่ยกเว้นองครักษ์หยงอิ่งจงเอาไว้สักคน เพราะเจ้าตัวต้องการหมิ่งหุ้ยกลับไป
“เจ้ากลัวหรือไม่” หยางซวี่เหวินเอ่ยถามด้วยเป็นห่วง
เหยาเหยาส่ายหน้า เห็นเลือดท่วมจวนนางก็เห็นมาแล้ว ยืนอยู่ต่อหน้าพญามัจจุราชนางก็เคยมาแล้ว แค่นี้นางไม่หวั่งเกรงแม้แต่น้อย
“เช่นนั้นก็ให้เขาได้สมใจหน่อยดีหรือไม่”
อ๋องหนุ่มบอกเมื่อเห็นว่าหลายวันมานี่ หยงอิ่งจงพยายามตามติดคู่หมั้นของเขา แต่ส่วนมากแล้วอีกฝ่ายจะไม่กล้าทำอะไรเพราะเขาอยู่ แต่วันนี้ต่างออกไปเมื่อเหยาเหยาออกมาจากจวนที่พักของท่านอ๋องหยางซวี่เหวินเพียงลำพัง
นางยืนร่ำลากับท่านอ๋องอยู่ที่หน้าจวน
“หากข้าว่างก็จะไปกับเจ้าแต่วันนี้ไม่ได้จริง ๆ”
หยงอ
