36 อีกสิบห้านาทีก็จะเป็นเวลาหนึ่งนาฬิกา แต่ยังไม่มีวี่แววว่าภานุเดชจะพารุ้งกานดามาส่ง คนที่รอคอยการกลับมาของน้องสาวนอกไส้ถึงกับนั่งไม่ติด คิดไปต่างๆ นานาของการกลับมาช้าในคืนนี้ เดินงุ่นง่านไปมาอยู่ภายในห้อง มีเบียร์เย็นๆ ดับความร้อนรุ่มในใจ แต่ก็ไม่ได้ผลนักเพราะยิ่งเวลาผ่านไปดึกขึ้น ความไม่พอใจก็สูงขึ้นตาม มิหนำซ้ำยังโถมทับด้วยความโกรธที่ติดต่อรุ้งกานดาไม่ได้ เนื่องจากมือถือของรุ้งกานดาไม่มีสัญญาณตอบรับ แม้ว่าจอมไตรจะขยันโทรสักกี่รอบ ผลก็ออกมาตามเดิม แล้วยิ่งนึกถึงการสนทนาระหว่างเขากับนวลจันทร์ตอนที่เดินทางกลับบ้าน ยิ่งทำให้อารมณ์ของเขาแปรปรวนมากขึ้น “คุณแม่คิดจะจับคู่ให้รุ้งเหรอครับ” จอมไตรถามมารดาขณะที่กำลังขับรถกลับบ้าน “ใช่แล้วจ้ะ ไตรว่าเดชเป็นไง ดูดีไหม” นางตอบพร้อมกับถามความคิดเห็นจากลูกชาย “ดูดีไหม” เขาทวนคำพูดผู้เป็นแม่ “ตาก็ตี่ ตัวซีดอย่างกับซากศพ ตัวก็ผอมก่องแก่ง นี่หรือครับด