17

1324 คำ

17 “พรุ่งนี้เลยค่ะพี่ไตร” เธอพร้อมเสมอกับการเริ่มงานที่ตนรัก “วันนี้พี่ขอเลี้ยงฉลองคุณครูคนใหม่ก็แล้วกันนะ อย่าปฏิเสธน้ำใจพี่ล่ะ พี่ไม่ยอมจริงๆ ด้วย” “ได้ค่ะพี่ไตร ยาจะถล่มพี่ไตรให้กระเป๋าฉีกเลยค่ะ” “ตัวแค่เนี้ยจะกินได้เท่าไหร่กันเชียว พี่ว่าจะกินเท่าแมวดมมากกว่า” เขาโต้กลับด้วยรอยยิ้มสุขใจ “แต่ยาขอเป็นตอนเย็นได้ไหมคะ ตอนนี้พี่ไตรกำลังทำงานอยู่ ไม่ดีแน่ถ้าจะออกไปทานข้าวตอนนี้ อีกอย่างยามีนัดกับดาด้วยค่ะ เย็นๆ สักห้าโมงเจอกันที่ร้านเดิมนะคะ” เธอนัดหมาย “ได้ครับ ห้าโมงเจอกันที่เดิมนะ” เมื่อตกลงเรื่องเวลาและสถานที่เสร็จ จอมไตรก็ส่งเรื่องรับอัลลิยาให้ผู้ช่วยของประภาพรเป็นคนดำเนินการต่อไป อัลลิยากลับมาถึงบ้านในเวลาเกือบสามครึ่ง ทั้งที่ออกจากร้านอาหารตั้งแต่หนึ่งทุ่มเศษ แต่มาช้าเพราะการจราจรที่ติดขัดอย่างหนัก รถติดยาวเป็นหางว่าว กว่าจะมาถึงบ้านวรพิมุขต้องใช้เวลานานกว่าสองชั่วโมง มือเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม