ดอกฟ้าของพ่อค้าพิภู

บทที่9) สถานะที่เปลี่ยนไป

"บังอรอยากจะอาบน้ำหน่อยไหม" พิภูเอ่ยถามบังอรขณะที่เขากำลังช่วยหญิงสาวใส่เสื้อผ้ากลับคืนที่เดิม

"ได้อาบสักหน่อยก็ดีเหมือนกันค่ะ" หญิงสาวว่าและแอบขโมยหอมแก้มสากนั้นไปหนึ่งฟอดด้วยความหลงใหล

"พี่ภูอาบน้ำให้บังอรหน่อยนะคะ บังอรอยากให้พี่ภูใช้ตรงนี้ถูตรงนี้ให้บังอร" บังอรเลื่อนขึ้นนั่งบนตักแกร่งนั้นก่อนจะบดเบียดความเป็นหญิงเข้าหาลำแกร่งนั้นที่เริ่มขยายตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

"ถูให้บังอรหน่อยนะคะ" เพราะไม่อาจที่จะประวิงเวลาให้ไปถึงในตอนที่กำลังอาบน้ำด้วยกันได้อีกแล้ว บังอรจึงรีบถลกกางเกงของตัวเองลงอีกครั้งก่อนจะเห็นว่าพิภูเองก็กำลังดึงรั้งกางเกงของเขาให้พ้นทางไปเช่นเดียวกัน

บังอรหมุนตัวกลับหลังในขณะที่ชายหนุ่มก็ยืดขาออกอย่างรู้หน้าที่ ร่างอรชรค่อยๆทิ้งลงบนหน้าตักแกร่งนั้น มือหนึ่งวางแหมะอยู่บนหน้าขาของเขาเอาไว้อย่างหาที่เกาะกุม มือหนึ่งก็เอื้อมไปกอบกุมความเป็นชายนั้นก่อนจะจับมันยัดเยียดเข้าหาช่องรักจนสุดลำในคราเดียว

"อ๊า ท่านี้มันสุดยอดเลยบังอร" พิภูถึงกับตาเหลือกลานด้วยความกระสันเมื่อบั้นท้ายกลมงอนนั้นกระแทกเข้าหาเขาซ้ำๆ ด้วยจังหวะที่เร็วขึ้นทุกที

มือที่ยังว่างจึงเลื่อนไปถลกเสื้อของบังอรขึ้นก่อนจะบีบเค้นอกอวบอั๋นที่ยังคงมีบราเซียร์ติดอยู่อย่างระบายความเสียว

"พี่ภูจ๋า บังอรเสียวรู" บังอรขยับเอวคอดขึ้นลงตามจังหวะที่ได้หัวใจทั้งดวงของคนใต้อาณัติไปครอบครอง อกอิ่มสาวกระเพื่อมขึ้นลงจนรังให้เห็นเหงื่อที่ผุดขึ้นมาตามเนินสวยนั้นพอร่ำไร

"อ๊ะ จุกนะพี่ภู" ใบหน้าสวยง้ำงอเมื่อจู่ๆ ชายหนุ่ก็กระแทกสวนมาจากทางด้านหลังจนเธอจุกแน่นไปเสียหมด

"พี่ภูขอโทษ แต่ร่างกายของพี่ภูมันเป็นไปเอง"

สัญชาตญาณของเขามันเร่งเร้าใจให้เข้าสอบเอวเข้าหาบั้นท้ายงอนนั้นที่กำลังกระแทกกระทั้นลงมา พอได้ลองทำตามแล้วมันก็ดันสยิวดีเสียอีกด้วย และเขาก็ชักจะติดใจขึ้นมาซะแล้วด้วยสิ...

"อ๊ะ! อ๊า คนบ้าจุกนะ" บังอรค้ำยันลงบนหน้าขานั้นเพื่อเกาะกุมไม่ให้ตัวเองหน้าคะมำลงไปในตอนที่เขากำลังรุกรานช่องทางรักของเธอจากด้านหลัง

"พี่ภูคิดว่ามันน่าจะเรียกว่าอาการเสียวมากกว่า" พิภูออกความเห็นในขณะที่ช่วงเอวก็เริ่มถี่รัวด้วยความเสียวกระสัน และถึงเขาจะไม่ได้ช่ำชองในเรื่องอย่างว่าแต่เขาก็มั่นใจเสียจนเกินร้อยว่าบังอรนั้นกำลังเสียว ไม่ใช่จุกอย่างที่ปากของเธอร่ำร้องประท้วงออกมา

"ทำไมมันใหญ่จังพี่ภู ของบังอรจะฉีกไหม"

บังอรลูบคลำช่วงท้องน้อยที่โก่งนูนขึ้นมาเป็นแท่งยาวใหญ่ดูน่าหวาดเสียว

ชอบเหลือเกินเวลาที่เขากระทุ้งเจ้าแท่งปรอทยักษ์ใหญ่นี้เข้ามาในร่องสวาทของเธอด้วยจังหวะจะโทนที่หนักหน่วง ถูกอย่างที่พิภูว่าแล้ว... เธอกำลังเสียวไม่ใช่จุกอย่างที่ปากของเธอพูดออกไป

มันเสียวซ่านอยู่ตรงรูรัก มันวูบวาบอยู่ตรงท้องน้อยเสียจนกลีบบางที่กำลังครูดไถอยู่กับลำยาวนั้นสั่นระริกด้วยความสุขสมถึงหลายครั้งติดๆ กัน

"มันไม่ฉีกหรอกบังอร ตรงนี้ของบังอรคลอดเด็กออกมาได้ด้วยนะ พี่ภูว่ามันก็คงจะไม่ฉีกกันง่ายๆ หรอกมั้ง" พิภูว่าอย่างใสซื่อแต่นั่นกลับทำให้หญิงสาวขวยเขินเสียจนใบหน้าสวยนั้นแดงแจ๋

"ตรงนี้ของบังอรมันดูดของพี่ด้วยแหละเห็นไหม"

"พี่ภูคนบ้า อ๊า พูดมาได้" เขาไม่รู้ตัวเลยหรืออย่างไรว่าคำพูดที่ใสซื่อและเรียบง่ายของเขานั้นมันทำให้เธอรู้สึกขัดเขินมากแค่ไหน บ้าเสียจริงเชียว...

"มันดูดจริงๆนะบังอร พี่ภูไม่โกหก" เพราะคิดว่าหญิงสาวคงคิดว่าตัวเองโกหกจึงจับมือเล็กนั้นมาทาบทามตรงสามเหลี่ยมทองคำในตอนที่กลีบบางนั้นกำลังบีบรัดลำแกร่งอย่างรุนแรงด้วยความสุขสมพอดิบพอดี

"อ๊า พี่ภูคนบ้า บังอรเสียว"

"อื้อ พี่ภูก็เสียว พี่ภูแน่นจังบังอร" พิภูว่าด้วยน้ำเสียงแหบพร่าขณะที่ช่วงล่างก็กระหน่ำบทรักเข้าหาเอวคอดนั้นอย่างเร่าร้อน ก่อนจะสังเกตเห็นว่าหญิงสาวกำลังบี้บดบั้นท้ายลงมาเพื่อต่อสู้กับเจ้ามังกรทองของตน

"บังอร อย่าทำแบบนั้น พี่ภูจะตาย อ๊า"

"ปล่อยมันออกมาค่ะพี่ภู ปล่อยมันใส่มาในตัวบังอรเลยค่ะ" บั้นท้ายงอนนั้นบดควงเป็นวงเมื่อสัมผัสได้ถึงความคัดแน่นที่กำลังก่อขึ้นในกายสาว ก่อนน้ำเชื้อของชายชาตรีจะพุ่งทะยานเข้าไปทักทายโพรงสวยสดข้างในนั้นจนหญิงสาวอุ่นร้อนไปหมดทั้งสรรพางค์กาย ก่อนที่บังอรจะปลดปล่อยความต้องการของตัวเองออกมาตามๆ กันจนน้ำสองสีกระฉอกออกมาเปรอะเปื้อนไปทั้วทั้งร่างกายส่วนล่างของพวกเขาทั้งสอง

"บังอรมีความสุขจังเลย ขอบคุณนะคะพี่ภู"

บังอรซบลงบนแผ่นอกแกร่งนั้นอย่างออดอ้อนว่าที่แฟนหนุ่มของตัวเอง

"รู้ไหมคะว่าตอนแรกบังอรกลัวแทบตายว่าพี่ภูจะจับได้"

"จับได้" ผู้ชายใสซื่อทวนคำของหญิงสาว "จับได้เรื่องอะไรเหรอบังอร"

"อ้าว..." มาถึงตอนนี้บังอรเองก็ถึงกับไปไม่เป็นเช่นเดียวกันเมื่อได้รับรู้ว่าพิภูเชื่อเธอในเรื่องแมววิ่งเข้ามาในห้องลองเสื้อไปเสียสนิทใจ

"บังอรคิดว่าพี่ภูรู้แล้วว่าบังอรโกหกเรื่องที่มีแมววิ่งเข้ามาในห้องลองเสื้อ" บังอรกระซิบเสียงแผ่วอย่างกระดากอาย แม้จะรู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อยที่เธอนั้นได้ครอบครองเขาอย่างที่เธอตั้งใจเอาไว้ แต่ลึกๆ แล้วเธอก็ยังรู้สึกเขินอายอยู่บ้างนิดหน่อยเหมือนกัน

"พี่ภูไม่รู้ พี่ภูคิดว่ามีแมววิ่งเข้ามาในนี้จริงๆ" พิภูว่าอย่างสัตย์จริงและยกสามนิ้วขึ้นมาเพื่อจะสาบานให้บังอรได้ดู

"โถ... พ่อคุณของบังอร" ทำไมเขาถึงน่ารักไร้เดียงสาได้ถึงขนาดนี้ จนบังอรแอบคิดว่าเธอทำถูกแล้วที่จับเขามาขี่เสียก่อน ไม่อย่างนั้นชาตินี้ทั้งชาติเธอก็คงจะไม่มีวันได้เขามาเป็นแฟนอย่างแน่แท้

"บังอร..."

"คะ?" บังอรเอี้ยวหน้ากลับไปมองพิภูเชิงคำถาม "มีอะไรเหรอคะพี่ภู"

"พี่ภูเป็นแค่พ่อค้าขายเสื้อผ้ามือสอง พี่ภูไม่มีเงินทองมากมายที่จะทำให้บังอรสบายเหมือนกับที่พ่อแม่บังอรท่านเลี้ยงบังอรมา พี่ภูไม่มีรถส่วนตัวขับ พี่ภูไม่มีบ้าน พี่ภูไม่มีอะไรเลย พี่ภูเป็นแค่คนธรรมดาที่มีแค่หัวใจ บังอรจะรังเกียจหัวใจดวงนี้ของพี่ไหมถ้าพี่จะขอมอบมันให้กับบังอร"

"พี่ภู..." สองมือสวยทาบลงบนแก้มสากนั้นอย่างเสน่หา เธอสัมผัสได้ถึงความจริงใจในคำพูดเมื่อก่อนหน้าของเขา และเธอก็เชื่อใจเขา...

"เป็นแฟนกับพี่ภูจะได้ไหมครับ บังอร"

"รักบังอรจริงอย่าทิ้งบังอรนะ บังอรตกลงค่ะ"

สองร่างเปล่าเปลือยโผเข้าหากันด้วยจังหวะการเต้นของหัวใจสองดวงที่พร้อมเพรียงกัน ปากหยักหนาจู่โจมเข้าบี้บดปากเล็กนั้นอีกครั้งอย่างรู้สึกรักและหวงแหน

"พี่ไม่แน่ใจว่ามันจะเร็วไปไหมถ้าหากพี่จะพูดออกมา แต่พี่ก็แน่ใจว่าความรู้สึกนี้ที่พี่มีต่อบังอรมันคือความรัก พี่ภูรักบังอรนะ"

"บังอรก็รักพี่ภูนะ พ่อคุณทูลหัวของบังอร"

เขาเป็นแฟนกันแล้วนะทุกคนนนนนนน🥰🥰🥰