แพศยา ที่ 22
สองแฝดสกุลหวาง
ไม่อยากเป็นคนไร้ค่า
ปั้ง!
“แบบนี้ใช้ไม่ได้!”
ชายสูงวัยหนวดเคราขาวยาวเฟิ้มตวาดเสียงดังด้วยดวงตาแข็งกร้าว มองเด็กชายฝาแฝดที่นั่งอยู่เบื้องหน้าราวกับว่าเด็กชายได้ก่อเรื่องร้ายแรงถึงขั้นไม่อาจให้อภัยได้
“แค่ให้ท่องจำรายพระนามราชวงศ์ทั้งหมดสี่สิบห้าราชวงศ์นับตั้งแต่ที่มนุษย์มีการรวมตัวกันก่อร่างสร้างแว่นแคว้นขึ้นมา เหตุใดจึงจำไม่ได้ สมองของพวกเจ้าว่างเปล่าราวกับกะลาหรืออย่างไร”
แฝดพี่หน้าซีดเผือด อยากจะเถียงออกไปแต่ก็ไม่กล้า ด้วยโดนพร่ำสอนให้ต้องเชื่อฟังผู้อาวุโสกว่า ห้ามมีปากเสียง ห้ามออกความเห็นโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต และต้องเป็นผู้มีความกตัญญูรู้คุณต่อผู้มีพระคุณ ท่านอาจารย์นับเป็นผู้มีพระคุณที่คอยประสิทธิ์ประสาทวิชาอย่างอดทน ดังนั้นทั้งสองจึงยิ่งห้ามโต้เถียงโดยเด็ดขาด
แม้ว่ารายพระนามทั้งหมดของราชวงศ์จะมีกว่าห้าร้อยรายชื่อ อีกทั้งอาจารย์ผู้นี้ยังให้ท่องจำภาย
