บทที่13
ความคลั่งรักของอาจารย์เวย์
กลับถึงคอนโดข้าวฟ่างก็รีบทบทวนเรื่องที่ได้เรียนโดยมีเวย์ติวให้อย่างเข้มงวด เธอทำแบบทดสอบที่เวย์ให้ในเวลาที่ไม่ถึง10นาทีแถมยังทำถูกต้องโดยไม่ต้องใช้เครื่องคิดเลขช่วย
“อาจารย์มียากกว่านี้อีกไหมคะ”
“ข้อสอบนี้ผมเคยให้คุณทำแล้วตอนเรียนกับผมครั้งแรก ครั้งนั้น20ข้อ คุณทำถูก5ข้อ วันนี้ถ้าได้เกิน15ข้อผมจะให้รางวัล”
“ว้าว รางวัลอะไรเหรอคะ” แววตาซุกซนทำเอาเวย์หน้าแดงด้วยความเขินอาย
“ไม่บอก รีบทำเถอะ” ให้ตายเถอะเด็กคนนี้ชักจะมีอิทธิพลต่อหัวใจผมมากเกินไปแล้วนะ
ความน่ารักของข้าวฟ่างที่ดูซุกซนแต่เรียบร้อยอาจเพราะว่าเธอเป็นลูกเสี้ยวจีนบ้านของเธอคงสอนเรื่องมารยาทและการวางตัวมาเป็นอย่างดี หลังจากที่เธอทำแบบทดสอบและฟังอาจารย์เวย์อธิบายเรื่องเรียนแล้วเธอก็เริ่มรู้สึกอ่อนเพลียขึ้นมาเวย์จึงให้เธอนอนพักก่อนเพราะตนยังต้องเร่งตรวจงานวิจัยของนักศึกษา
เวลาผ่านไปเกือ
