ลูก?

1011 คำ

กลายเป็นข้าวฟ่างต้องมานั่งหงอยรออาจารย์เวย์อาบน้ำแต่งตัว เธอตักข้าวต้มใส่ถ้วยรอไว้ พออาจารย์เวย์ออกจากห้องมาเธอก็รีบมาจัดโต๊ะรอแต่กลับถูกสายตาเย็นชามองมาแทน “เมื่อคืนหนูกลับไปเอาเสื้อผ้าที่หอมาค่ะ” เออพูดสิ พูดต่อเลยข้าวฟ่างผมรอฟังแก้ตัวอยู่พูดมาเลยคุณจะโกหกอะไรผมก็พูดมาจัดมาเลย ผมพร้อมบวกมากตอนนี้ “อาจารย์คะเมื่อคืนหนูเกือบโดนลวนลามโชคดีที่หมอแทนมาช่วยได้ทันเวลาแต่.....ช่างเถอะตอนนี้หนูปลอดภัยแล้ว” “โดนลวนลาม!!” สุดท้ายผมก็ต้องเดินเข้าไปหาเธอ พอเธอพูดเรื่องนี้ดวงตาเธอก็ดูเปลี่ยนไป “ใคร! แล้วมันทำอะไรบอกมา” “แค่มาโอบเอวค่ะ ตอนหนูเดินออกมาเขาก็ตามมาโชคดีที่หมอแทนมาพอดีหนูก็เลยกลับกับพี่หมอ” “เหรอ” หรือผมจะคิดมากไปแถมยังเมินเธออีก “อาจารย์โกรธที่หนูกลับดึกหรือเพราะหนูไม่ได้รับสายอาจารย์ใช่ไหมคะ หนูขอโทษนะ” “เปล่ากินข้าวเถอะผมหิวแล้ว” คุณจะรู้ไหมข้าวฟ่างเมื่อคืนผมไม่ได้กลับคอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม