คนถูกสารภาพลุกยืนแววตาแข็งกระด้างปลดเสื้อยีนส์ออกจากกายโยนลงพื้น ช้อนสายตามองคู่ควงแล้วยิ้มเย็น ลิลลี่รับรู้ได้ถึงความน่ากลัวของตาคู่นั้น
“เก็บกระเป๋ากลับอังกฤษเถอะลิลลี่ ไม่มีประโยชน์ที่คุณจะอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว”
“อะไรนะคะ!”เธอร้องลั่น ลุกยืนสีหน้าตกใจ
“ถ้าคุณคิดกับผมเกินกว่าคู่นอน คงไม่มีเหตุผลที่เราจะต้องอยู่ด้วยกันอีก ผมไม่ชอบการผูกมัดแล้วถ้าคุณมีความรู้สึกต่อผมด้วยยิ่งแล้วใหญ่ กลับไปเถอะ ผมไม่อยากยุ่งกับคุณอีกแล้ว”
มือแหม่มกำแน่นน้ำตาไหลริน เหตุใดเขาถึงร้ายกาจ เป็นคนไม่มีหัวใจหรือยังไง พูดจาทำร้ายกันถึงเพียงนี้
“ทำไมคุณใจร้ายนักคะเดฟ คุณไม่มีความรู้สึกเลยหรือไง!”
เขายิ้มเยาะแล้วหันมอง เกิดบ้าอะไรขึ้นมา ถึงพูดเรื่องความรู้สึกรักใครทำนองนั้น
“ใครไปเป่าหูคุณมาลิลลี่ ถึงได้พูดเรื่องน่าสะอิดสะเอียนแบบนี้ ความรู้สึกบ้าบออะไรผมไม่มีหรอก!”
“เดฟ!”ลิลลี่ตะโกนลั่น
“เดี๋ยวผมจะโทรไปจอ
