วันนี้น้ำมนต์ไม่ได้ไปเยี่ยมตาของเธอเนื่องจากดนัยไม่ว่างเพราะวันนี้เป็นวันลอยกระทงเขาต้องไปดูแลความเรียบร้อยที่งานในตัวอำเภอ เธอจึงอยู่บ้านทั้งวัน กระทั่งช่วงบ่ายฟ้าใหม่ก็ชวนไปทำกระทงที่แคร่ไม้หลังบ้าน เมื่อร่างเล็กเก็บดอกดาวเรืองกับดอกบานไม่รู้โรยหน้าบ้านแล้วก็เดินกลับไปหาฟ้าใหม่ที่แคร่ไม้ ก่อนจะเห็นสายฟ้าแบกต้นกล้วยเดินมุ่งตรงมาที่แคร่แล้วเอ่ยถามแม่เขาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
“ตัดกี่อันแม่?”
“น้ำมนต์ไปลอยกระทงกับป้าไหมลูก” เมื่อได้ยินคำถามของฟ้าใหม่น้ำมนต์ก็เหลือบมองสายฟ้าที่จ้องมองเธออยู่พอเห็นเขาส่ายหน้าเบา ๆ เธอจึงตอบฟ้าใหม่ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาขณะใบหน้านั้นเห่อแดงเพราะต้องปฏิเสธแม่เขาเพื่อไปลอยกับลูกเขาแทนโดยที่ผู้ใหญ่ไม่รู้เลย
“ไม่ค่ะ”
“ไปลอยกับพลอยเหรอลูก”
“ค่ะ”
“อ๋อ แล้วสายล่ะ”
“ไม่ครับ ผมไปกับไอ้พร้อม”
“งั้นตัดมาสองอัน” รู้ดีว่าเด็ก ๆ คงไปหาซื้อเองตามงาน ฟ้าใหม่จึงเอ่ยบอกออกไป สา
