“ถ้าพ่อไปอยู่ที่นั่นในระหว่างที่ไอ้ปลิวไม่อยู่... เอ็งจะได้ไม่ต้องโดนคำครหานินทาว่าอยู่บนเรือนกับพ่อผัวสองต่อสอง”
กำนันเรืองรู้ว่าเริ่มมีเสียงซุบซิบนินทาของผู้คนในหมู่บ้านถึงความสัมพันธ์ของตนกับสะใภ้
“ฉันรู้สึกผิด... ที่เป็นต้นเหตุให้พ่อเรืองต้องแยกไปอยู่ข้างนอก”
เสียงของแรมจันทร์เศร้าเครือ
“พ่อจะพยายามหักห้ามใจ... จะไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก... จะให้มันเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายระหว่างเรา”
แรมจันทร์น้ำตาไหล กระเสือกายขึ้นมาแนบหน้าซบอกอุ่น
“ถ้าคิดว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายระหว่างเรา... พ่อเรืองก็ตักตวงเอาให้สมใจเถอะนะ”
ทรวงอกของหญิงสาวขยับยกขึ้นเชิญชวน ความอวบใหญ่เย้ายวนทำให้กำนันเรืองรีบทาบกายกำยำขึ้นมาทับ แรมจันทร์บีบเต้านมของตัวเองป้อนใส่ปากพ่อผัวที่ครอบริมฝีปากดูดสองเต้าสลับไปมาอย่างลุ่มหลงในกลิ่นสาปสาวผสมกลิ่นคาวน้ำนมแม่ลูกอ่อน ช่างปลุกกระตุ้นกำหนัดของกำน
