SPECIAL02:ผัวที่แปลว่าไม่ดี
2135 คำ
SPECIAL 02
****************************
พี่แทนพยายามอธิบายให้ฉันฟังว่าเขาเลิกติดต่อกับผู้หญิงทุกคนแล้วและเขาก็ไม่ได้เลี้ยงดูเด้กคนไหนอีกแล้ว
แต่แล้วยังไงเหรอในเมื่อก่อนหน้านี้เขานอกใจฉันอีกแล้วไง หรือว่ามีฉันคนเดียวมันไม่เร้าใจเขา หรือเป็นว่าเพราะฉันมันไม่สดใหม่เหมือนเด็กที่เขาเลี้ยงดู เขาถึงได้กล้าทำแบบนี้กับฉัน
เมื่อก่อนตอนที่เขานอกใจฉันน่ะฉันก็คิดว่ามันก็คงเป็นนิสัยวัยรุ่นแต่ถ้าเราแต่งงานมีลูกด้วยกันแล้วสันดานไม่ดีพวกนี้จะหมดไป
แต่ก็อย่างที่เห็นเลยว่ามันก็เป็นเดิม เหมือนว่าเขาจะไม่สามารถเปลี่ยนตัวเองได้แล้วแหละ
“พี่เลิกแล้วจริงๆ นะหวาน หวานเช็กดูได้เลยนะว่าพี่ได้ติดต่อกับผู้หญิงคนไหนหรือเปล่า”
“ไม่อ่ะ หวานไม่เช็กและไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้วค่ะ”
“พี่ไม่ได้โกหกหวานเลยนะ พี่ไม่ได้ติดต่อกับโบวี่แล้วจริงๆ”
“เมื่อก่อนก็พูดแบบนี้ไม่ใช่เหรอคะที่บอกว่าจะไม่นอกใจกันอีก แต่สุดท้า่ยก็ทำเหมือนเดิม”
ฉันมองหน้าพี่แืทนที่มองหน้าฉันกลับมาด้วยสีหน้าที่ตกใจที่ฉันพูดคำว่าหย่ากับเขา
เพราะฉันไม่เคยพูดคำว่าหย่ากับเขามาก่อนเลยไม่ว่าเขาจะทำให้ฉันเสียใจมากแค่ไหนก็ตาม แต่ครั้งนี้ฉันคิดว่าพี่แทนทำกับฉันมากเกินไปจริงๆ ไง
“หวานคือพี่…”
“ถ้าจะทำกันขนาดนี้หย่ากันง่ายกว่ามั้ยคะ แล้วพี่แทนจะไปมั่วที่ไหนก็ไป!!!”
“พี่รักหวานมากนะ พี่จะไม่หย่ากับหวานเด็ดขาด”
“แล้วไม่กลัวว่าหวานจะฟ้องหย่าเหรอคะ?”
ฉันพูดขึ้นมาทันทีว่าเขาไม่กลัวว่าฉันจะฟ้องหย่าเหรอที่เขานอกใจกับฉันแบบนี้
ที่ฉันแต่งงานกับเขาและยอมมีลูกกับเขาก็เพราะว่าฉันรักเขาและเชื่อว่าเขาจะไม่ทำให้ฉันเสียใจเหมือนที่ผ่านมาอีก
การที่ฉันเห็นว่าเขารักลูกน่ะมันเลยทำให้ฉันเชื่อใจเขาไงว่าเขาคงไม่คิดที่จะทำให้ลูกผิดหวังในตัวเขาหรอก
แต่ไม่ใช่เลย เขาไม่ได้นึกถึงฉันกับลูกเลยด้วยซ้ำ เพราะถ้าเขานึกถึงฉันกับลูกจริงๆ เขาจะไม่มีทางที่จะทำแบบนี้หรอก
“หลักฐานหวานมีครบเลยนะที่จะฟ้องหย่าพี่ได้อ่ะพี่แทน”
“หวานไม่รักพี่แล้วเหรอคะ?”
“อย่ามาถามหวานเลยค่ะ เพราะคำถามนี้มันควรเป็นหวานมากกว่าที่ต้องถามพี่อ่ะ”
“แล้วหวานอยากให้ลูกเป็นเด็กมีปัญหาเหรอ?”
“มอร์แกนเรียนมหาลัยปีสองแล้วนะคะพี่แทน ลูกไม่เด็กแล้วค่ะ” ฉันตอบกลับไปทันที
ตอนนี้ลูกของเขาเรียนมหาลัยปีสองแล้ว นั่นก็หมายความว่าลูกของเราโตพอที่จะรับรู้เรื่องพวกนี้ได้แล้ว
ฉันมองหน้าพี่แทนที่มองหน้าฉันกลับมาเหมือนว่าเขาไม่ได้อยากให้เรื่องให้มันเป็นแบบนี้
ฉันเองก็ไม่ได้อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เหมือนกัน แต่คนที่ทำให้มันเป็นแบบนี้ก็คือเขาเองนะ
และถ้าฉันเลือกที่จะไปฉันคิดว่าลูกเองก็คงจะต้องเข้าใจฉันเหมือนกัน
เราสองคนมองสบตากันก่อนที่พี่แทนจะดึงตัวฉันให้เข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเขาแล้วกอดฉันเอาไว้แน่นมากเหมือนไม่อยากให้ฉันหายไปจากเขา ยิ่งฉันดิ้นเขาก็ยิ่งกอดรัดตัวฉันมากกว่าเดิม
“ไม่นะหวานพี่จะไม่เลิกกับหวาน พี่จะไม่ยอมให้หวานกับลูกหายไปจากพี่เด็ดขาด”
“พี่แทนปล่อยหวานค่ะ”
“พี่ไม่ยอมหย่า ยังไงพี่ก็ไม่หย่า พี่รักหวาน พี่ก็ยังยืนยันคำเดิมว่าพี่รักหวานนะ”
“เลิกตอแหลได้แล้วค่ะ ถ้ารักหวานก็คงไม่แอบเลี้ยงเด็กแบบนี้หรอก”
“พี่ก็บอกแล้วไงว่าพี่เลิกไปแล้ว”
“เลิกไปแล้ว แล้วยังไงในเมื่อพี่นอกใจหวานไปแล้วและถ้าหวานจับไม่ได้ก็อาจจะนอกใจหวานเปลี่ยนเด็กคนใหม่อีกหรือเปล่า”
“พี่จะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้วค่ะหวาน ครั้งนี้พี่พูดจริงๆ นะ”
“หมาที่มันเคยกินขี้ มันกินของดีไม่ได้หรอกนะคะพี่แทน”
ก็ไม่ได้อยากจะพูดแบบนี้หรอกนะเพราะมันไม่ใช่นิสัยของฉันเลย แต่ครั้งนี้มันทำให้ฉันอดที่จะพูดไม่ได้จริงๆ ในเมื่อเขาทำเลวกับฉันแต่อยากให้ฉันพูดดีกับเขามันคงเป็นไปไม่ได้หรอกนะ
“พี่ขอโทษ ให้โอกาสพี่อีกครั้งได้มั้ย?”
“ตั้งแต่ที่เราคบกันมาจนมาถึงวันนี้มันผ่านมายี่สิบกว่าปีแล้วนะคะพี่แทน หวานให้โอกาสพี่จนนับครั้งไม่ถ้วนแล้วค่ะ”
“ครั้งนี้ครั้งเดียวพี่สัญญา แล้วพี่จะไม่ขอโอกาสหวานอีกเลย”
“...”
ได้ยินอย่างนั้นฉันก็หยุดดิ้นทันที เพราะรู้ดีว่ายิ่งดิ้นยังไงพี่แทนก็ไม่ยอมปล่อยฉันหรอก และฉันก็รู้ด้วยว่าไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่คิดที่จะหย่ากับฉันอยู่ดี
นิสัยที่เอาแต่ใจตัวเองของเขาน่ะเป็นมานานแล้วไง พอฉันหยุดดิ้นพี่แทนก็คลายอ้อมกอดออกจากฉันแล้วมองหน้าสบตากับฉันที่มองหน้าเขาอยู่ก่อนแล้ว
“พี่สาบานได้ว่าพี่เลิกติดต่อกับโบวี่แล้วจริงๆ นะ พี่ไม่รู้ว่าเธอทักมาหาพี่ด้วยเรื่องอะไรแต่พี่ไม่ได้ไปหาเธอนานแล้ว”
“หวานเชื่อใจสิ่งที่พี่แทนพูดได้ด้วยเหรอคะ?”
“พี่พูดจริงๆ พี่รู้ว่ามันอาจจะเชื่อไม่ได้แต่มันคือเรื่องจริงที่พี่เลิกติดต่อกับผู้หญิงทุกคนไปแล้ว”
“ถึงจะไม่ได้ไปหากันนานแล้วแต่ยังไงพี่แทนก็นอกใจหวานอยู่ดีไม่ใช่เหรอคะ?”
ใช่แล้วล่ะ ต่อให้พี่แทนจะบอกว่าไม่ได้ติดต่อกับเธอนานแล้วและไม่ได้ไปสานสัมพันธ์กันนานแล้วก็ตาม
แต่ยังไงมันก็ขึ้นชื่อว่าเขาได้แอบส่งเสียเลี้ยงดูเธอไปแล้วไง นี่ฉันยังตกใจเลยนะที่รู้ว่าพี่แทนทำแบบนี้น่ะ เพราะเขาเองก็มีลูกสาวเหมือนกัน
เขาไม่คิดบ้างเหรอว่าถ้ามอร์แกนไปเป็นเด็กเลี้ยงของคนอื่นเขาจะรู้สึกยังไง เขารักลูกของเขามากแต่กลับมาทำแบบนี้แล้วฉันควรจะรู้สึกยังไงดีล่ะ
แล้วนี่ถ้ามอร์แกนรู้ว่าพ่อของตัวเองนอกใจแม่แอบเลี้ยงเด็กไม่อยากจะคิดเลยว่าลูกจะเสียใจมากแค่ไหน เพราะมอร์แหนเองก็ติดพ่อมากเหมือนกัน
“พี่ทำแบบนี้กับหวานได้ยังไงคะพี่แทน ก่อนที่พี่จะพาเด็กขึ้นเตียงอ่ะใบหน้าของหวานหรือลูกมันได้ผุดขึ้นมาบ้างเลยเหรอ?”
“หวานพี่…”
“แล้วแบบนี้หวานจะเชื่ออะไรในตัวพี่แทนได้อีกค่ะ เพราะไม่ว่าพี่จะพูดอะไรพี่ก็ไม่เคยทำได้อย่างที่พูดเลย”
“แต่มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้วนะหวาน พี่สาบานพี่จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว พี่จะมีแค่หวานคนเดียวจริงๆ”
“พี่แทนทำไม่ได้หรอกค่ะ เมื่อก่อนพี่ก็เคยพูดแบบนี้ไม่ใช่เหรอคะ แต่ก็ไม่เคยทำได้เลย”
“แต่ครั้งนี้พี่ทำได้จริงๆ นะหวาน พี่ทำได้แน่ๆ เพราะพี่ไม่อยากเสียหวานไปนะ”
พี่แทนทำหน้าจริงจังขึ้นมาทันทีแล้วบอกว่าเขาสามารถทำให้ฉันได้แน่นอน เพราะว่าเขาไม่อยากเสียฉันไปและไม่อยากหย่ากับฉันด้วย พี่แทนก็ยังคงเป็นพี่แทนเหมือนเดิมเลยนะ
ตอนแรกก็คิดว่าจะเปลี่ยนตัวเองได้แล้ว เพราะเราสองคนผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะมากเลยนะกว่าจะมีวันนี้ได้
แต่ก็นั่นแหละ เห็นสิ่งที่เขาทำแบบนี้แล้วมันก็ทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่าเขาไม่สามารถเปลี่ยนตัวเองได้หรอก
“พี่จะไม่ยอมหย่ากับหวานเด็ดขาด ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นพี่ก็จะไม่หย่า”
“ทำแบบนี้มากี่ครั้งแล้วคะพี่แทน?”
“ให้โอกาสพี่อีกครั้งได้มั้ยหวาน”
พี่แทนไม่ยอมตอบคำถามของฉันแต่เลือกที่จะถามฉันกลับมาว่าให้ฉันให้โอกาสเขาได้มั้ย
รู้มั้ยว่าเรื่องผู้หญิงแบบนี้น่ะที่ผ่านมาฉันเจอมาจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้วนะ และฉันก็ไม่อยากเจอมันอีกแล้ว
ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะหย่ากับเขาหรอก เพราะเราสองคนอยู่ด้วยกันมาจนลูกโตขนาดนี้ และเขาก็ยอมฉันมาตลอดไม่เคยขัดใจฉันเลย
แต่พอมาเจอเรื่องแบบนี้มันก็ทำให้ฉันเองทำใจลำบากเหมือนกันนะที่จะอยู่ต่อ
เพราะฉันรู้ไงว่าถ้าตัวเองอยู่ต่อก็คงจะต้องเจอกับความเสียใจเหมือนเดิมแน่ๆ เพราะพี่แทนคงไม่สามารถเปลี่ยนตัวเองได้แล้ว
ถ้าเกิดว่าเขาสามารถเปลี่ยนตัวเองได้เขาก็คงไม่ทำอะไรแบบนี้หรอก
“พี่อยากให้เราเป็นครอบครัวกันเหมือนกันเดิมนะคะ”
“แล้วตอนที่ทำน่ะทำไมไม่คิดบ้างล่ะว่าคำว่าครอบครัวมันอาจจะไม่อยู่แล้วก็ได้ถ้าหวานจับได้”
“พี่...ขอ…”
“เลิกพูดคำว่าขอโทษเถอะค่ะพี่แทน เพราะมันไม่ได้ทำให้หวานหายเจ็บได้หรอก”
ฉันดึงมือตัวเองออกจากมือของพี่แทนก่อนจะเดินขึ้นห้องมา เพราะไม่อยากจะมองหน้าเขาให้ตัวเองต้องเจ็บไปมากกว่านี้
เรื่องหย่ามันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับฉันเหมือนกันนะ อีกอย่างฉันก็ไม่อยากหย่าด้วยเพราะมันยังรักเขาอยู่ไง
ฉันเองก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะต้องมาเจอกับเรื่องอะไรแบบนี้ เพราะตอนที่เราแต่งงานกันและมีลูกด้วยกันพี่แทนเขาเป็นสามีที่ดีมา
จริงๆ ตอนที่เขาเป็นวัยรุ่นเขาจะเลวหรือร้ายยังไงก็ตาม แต่ฉันคิดว่าถ้าเราได้แต่งงานกันเขาคงเลิกเลวได้ แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะว่าไม่มีอะไรมาเปลี่ยนเขาได้หรอก
“พี่สัญญานะคะว่าพี่จะมีแค่หวานคนเดียว จะไม่กลับไปเป็นไอ้แทนคนเหี้ยคนนั้นอีกแล้ว”
“ทำให้ได้อย่างที่พูดแล้วกันค่ะ”
“ทำได้สินะ เพราะพี่รักหวานมากนะ ที่ผ่านมาพี่แม่งเลวเองที่ทำร้ายหวานแบบนั้นและทำให้หวานต้องเสียใจด้วย แต่ต่อไปนี้มันจะไม่มีแบบนั้นอีกแล้วนะ พี่จะไม่ทำให้หวานเสียใจอีกแล้ว”
“แล้วพี่แทนจะไม่เบื่อหวานไปก่อนเหรอคะ?”
“ไม่เบื่อค่ะ พี่มีแต่จะรักหวานมากขึ้นทุกวันนะรู้หรือเปล่า”
“พูดแบบนี้เพื่อให้หวานตายใจหรือเปล่าล่ะคะ พอหวานหลงเชื่อแล้วก็อาจจะแอบทำอะไรลับหลังกันก็ได้”
“เชื่อใจพี่เถอะค่ะว่าพี่จะไม่ทำให้หวานเสียใจเหมือนที่ผ่านมาอีก”
“ให้มันจริงเถอะ”
“เรื่องจริงอยู่แล้วค่ะ”
ทั้งคำพูดและคำสัญญาที่พี่แทนเคยมีให้ฉัน มันไม่มีอะไรที่เป็นจริงเลยสักอย่าง นี่น่ะเหรอที่บอกว่ารักกัน
นี่น่ะเหรอที่บอกว่าจะไม่นอกใจกัน อะไรที่เขาเคยสัญญากับฉันเขาก็ทำผิดมันหมดเลย
แล้วแบบนี้ต่อไปฉันจะกล้าเชื่อใจเขาได้ยังไงว่าเขาจะไม่ทำให้ฉันเสียใจอีกแล้ว หรือว่าผู้ชายคนนี้ไม่ควรมีใครจริงๆ นะ
เพราะไม่ว่าฉันจะให้โอกาสเขากี่ครั้งต่อกี่ครั้งเขาก็ไม่เคยสำนึกได้เลย หรือเป็นเพราะว่าฉันใจดีกับเขาเกินไปหรือเปล่ามันเลยทำให้เขาได้ใจคิดว่าไม่ว่าเขาจะทำผิดมากแค่ไหน
สุดท้ายฉันก็ยอมกลับไปรักเขาเหมือนเดิม
- ผู้เขียน
