บทที่18
ล่ามโซ่เหมือนหมา
“พี่ดินปล่อยเพียงนะ!!” แรงกระชากของปฐพีทำให้เพียงฝันถลาลงไปที่พื้นแต่เธอก็ถูกลากเข้ามาในห้องของปฐพีอย่างไม่มีความเมตตาเลย รอยแดงบริเวณหัวเข่าเริ่มซึมไปด้วยเลือดสีแดง
แกร๊ก!!
“พี่ดินอย่านะเพียงไม่ใช่หมา ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของพี่นะพี่ดิน!!”
โซ่เส้นใหญ่ถูกปฐพีหยิบออกมาจากตู้จากนั้นก็ล่ามที่ขาของเพียงฝันเอาไว้จนเพียงฝันร้องขอให้ปล่อยแต่ปฐพีกลับไม่สนใจเสียงร้องขอของเธอเลย
เหล่าแม่บ้านที่เห็นสถานการณ์ภายในบ้านไม่ดีขึ้นเลยจึงได้โทรรายงานให้ทิพย์วรรณได้รับรู้แต่ทิพย์วรรณกลับปล่อยเพราะตนเชื่อว่าการที่ผัวเมียทะเลาะกันบ่อยๆ จะทำให้ลูกดกนั่นเอง
“เธอกับพ่อเธอมันก็เหมือนกันสันดานเดียวกันรอให้ฉันหาหลักฐานให้ได้ก่อนเถอะเพียงฝัน ถ้าเรื่องนี้เธอกับพ่อเธอมีส่วนเกี่ยวข้อง เธอได้ตายตามน้ำเหนือไปแน่!!”
“พี่ดินพูดอะไรเพียงไม่เข้าใจ พี่ดินปล่อยเพียงเดี๋ยวนี้นะ!!”
เพียงฝันตะโกนตามห
