@วันต่อมา
หญิงสาวลุกขึ้นมาตั้งแต่เช้าเพื่อมายืนรอฟรานซิสที่หน้าห้องนอนของเขา เธอยืนรอมาราวๆ เกือบจะหนึ่งชั่วโมงก็ไม่มีท่าทีว่าฟรานซิสจะเปิดประตูออกมา
“ให้ผมดูให้ไหม ถ้านายออกมาผมจะเดินไปบอก” ไมเคิลเดินเข้ามาหานายหญิงเมื่อเห็นว่าเธอยืนอยู่ตรงนี้มานานแล้ว
“ไม่เป็นไร ไปทำงานเถอะ” พริกแกงบอกด้วยรอยยิ้ม
“ก็ได้ครับ” ไมเคิลก้มหัวให้พริกแกงก่อนจะเดินลงบันไดไป
แกร๊ก~
หลายนาทีต่อมาประตูห้องนอนของฟรานซิสก็ถูกเปิดออกก่อนที่มาเฟียหนุ่มจะเดินออกมาโดยที่ไม่สนใจเลยว่าจะมีใครยืนอยู่หน้าห้อง
“เฮีย” พริกแกงยืนมองหน้าฟรานซิสโดยที่เขาไม่แม้แต่มองหน้าเธอ “เฮียสั่งคนไปทำร้ายเพื่อนพริกทำไม”
“....” ไร้วี่แววการตอบกลับมาของฟรานซิส เพราะเขารู้เรื่องทั้งหมดแล้ว รู้ตั้งแต่ที่เธอออกจากบ้านไปเมื่อคืน
“นั่นเพื่อนพริกนะ ไม่ใช่ชู้” พริกแกงเห็นฟรานซิสไม่ตอบอะไร เธอถึงพูดออกไป
หมับ!
“แล้วนี่จะไม่คุยด้วยจริงๆ เหร
