"ฮือออ อย่าเข้ามา ออกไป!" "ขอร้อง...อย่าทำอะไรฉันเลย" ตึกตึก ตึกตึก "กรี๊ดดดดด!" "อย่าาา!..." "เฮือก!..." หญิงสาวร่างเล็กสะดุ้งตื่นจากฝันร้ายที่วนเวียนอยู่ในหัวมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฝ่ามือเล็กทั้งสองข้างที่เต็มไปด้วยความชุ่มของเหงื่อและใบหน้าเรียวที่มีน้ำตาสีใสเอ่อล้นจากความกลัวในภาพความฝันที่แสนมืดมนและวังเวง ฝันร้ายนั้น...มันกลับมาอีกแล้ว อาจจะเพราะความเหนื่อยจากสถานการณ์หลายอย่างทำให้สองวันที่ผ่านมาเธอไม่ได้ฝันถึงมันแต่แล้ววันนี้มันก็เหมือนกับวันเดิมๆ ภาพเหตุการณ์ที่น่ากลัวทำให้เธอไม่สามารถที่จะข่มตานอนต่อได้อีก... "ฮึก..." ร่างบางค่อยๆ ปลีกตัวออกจากอ้อมกอดแกร่งของใครอีกคนก่อนที่เธอจะลุกขึ้นมานั่งกอดเข่าพร้อมกับปล่อยเสียงสะอื้นให้เบาที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ ซึ่งเธอเองก็ไม่อยากจะเสียงดังทำให้เขาตื่น แต่ภาพอันเลวร้ายนั้นทำให้เธออดกลั้นที่จะปลดปล่อยความกลัวผ่านน้ำตาไม่ได้จริงๆ เธอ