"อะ อื้มมม~" ริมฝีปากเล็กงัวเงียตื่นขึ้นมาในตอนเช้าอีกวันก่อนที่มือเรียวจะยกขึ้นมาขยี้ตาปรับสายตาเปิดรับแสงของเช้าวันใหม่พร้อมกับยืดแขนบิดขี้เกียจไปตามประสา โดยที่ท่าทางทั้งหมดได้ตกอยู่ในสายตาของใครอีกคนที่อาศัยอยู่ในห้องเดียวกันมาทั้งคืน ขณะที่เธอกำลังยืดบิดอยู่นั้นดวงตากลมโตที่ราวกับพึ่งได้สติว่าไม่ได้อาศัยอยู่ในห้องเพียงคนเดียวจึงค่อยๆ กวาดสายตาไปมองรอบๆ ห้องจนดวงตากลมโตดันไปปะทะเข้ากับใบหน้าคมของอีกคนที่มองมายังเธอนิ่ง
"ผู้หญิงอะไรนอนตื่นสาย" ไม่วายคนตัวสูงที่กำลังนั่งมองสีหน้าท่าทางตั้งแต่แรกตื่นของเธออยู่ที่โซฟากว้างภายในห้องนอนจะเอ่ยบอกแล้วค่อยเบื่อนสายตามาสนใจยังแล็ปท็อบราคาแพงของเขาอีกครั้งเพื่อต้องการที่จะเช็คงานความคืบหน้าต่างๆ ของบริษัทตัวเอง
"ไม่มีกฏข้อไหนบอกว่าผู้หญิงห้ามตื่นสายนี่" เธอก็แสดงท่าทีไม่สนใจพร้อมกับยักไหล่กวนให้อีกคน
"ตื่นมาก็ปากดีเลยนะ" ริมฝีปากหนาตอบโดยที่สา
