“อ๊า... อา... ซี๊ดดด อา... ได้โปรด... พี่ตะวัน อ๊า... เสียววว ได้โปรด... อ๊า...”
และในที่สุดหล่อนก็ทานทนไม่ไหว ร่างกายวิงวอนให้เขาสอดใส่เข้ามาหา แม้ว่าความทรงจำในค่ำคืนเข้าหอจะยังคงย้ำเตือนให้หวาดกลัวก็ตาม
กล้าตะวันเงยหน้าขึ้นจากสองเต้า นิ้วของเขาหยุดเคลื่อนไหวในร่องสาว
เขาสลัดเสื้อผ้าออกจากตัว ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำไปหมด โดยที่หล่อนไม่รู้ว่าสีแดงๆ ตอนนี้มันเกิดจากแอลกอฮอล์หรือว่าไฟสวาทกันแน่
ดวงตาคมเข้มจ้องมองเรือนกายสาวขาวเนียน ไฟในแววตาของเขาเรืองรองลุกโชน
“พี่ตะวัน... ได้โปรด...”
เมื่อเขาเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ ร่างกายทรงพลังก็แนบชิดลงมาหา
หวันยิหวาเกร็งตัวโดยอัตโนมัติ เพราะเดาว่าเมื่อความเป็นชายสอดใส่เข้ามา หล่อนจะต้องเจ็บแบบคืนนั้น
แต่...
“อ๊ะ... อื้อ... อา...”
ความเจ็บไม่มีอีกแล้ว มีแค่ความคับแน่นและจุกที่เกิดจากความใหญ่ยาวของกล้าตะวัน
ดวงตากลมโตเบิกกว้างและเต็มไปด้วยความประห
