รถม้าจอดเทียบหน้าบ้านของเมดิสัน เธอเดินลงจากรถม้าเข้าบ้านเปลี่ยนชุดเพื่อไปที่โรงแรม เมื่อวานฮาเกนไม่ยอมให้เธอกลับ
อีกทั้งเขายังทรมานเธออีกครึ่งค่อนคืน อย่าว่าแต่ได้นอนเลย เวลาที่จะพักนั้นแทบไม่มี
“นายหญิง ท่านแคสเซียสมารอท่านตั้งแต่เมื่อคืน….”
ตายจริง!!..เธอลืมนึกถึงแคสเซียสไปเลย เมดิสันรีบวิ่งขึ้นไปยังห้องนอนห้องเธอ ก็พบกับแคสเซียสที่นอนหลับอยู่ เมดิสันยกยิ้ม เธอเดินเข้าไปหาแคสเซียสก่อนจะนั่งลงบนเตียง เมดิสันยื่นมือไปจับผมของแคสเซียส ก่อนจะหัวเราะเบาๆ
เวลาเขาหลับช่างน่าเอ็นดูยิ่งนัก….แต่เวลาตื่นขึ้นมานั้น!!!…แคสเซียสคือมารร้ายดีๆ นี่เอง
“ทำไมพึ่งกลับ…”
แคสเซียสยกมือขึ้นมาจับมือของเมดิสันที่กำลังลูบผมเขาอยู่
“…..ฮาเกนรั้งข้าไว้ที่วัง….”
แคสเซียสลุกขึ้น เขามุ่ยหน้าพร้อมกับยกมือขึ้นกอดอกอย่างเอาแต่ใจ
“บางครั้งข้าก็อยากให้เจ้าโกหกบ้าง….”
“แคสเซียส…ข้าจะโกหกไปทำไม..เจ้าก็รู้อยู่แล้วว
