ระบมไปทั้งตัว
ฉัน...ไม่น่าไปยั่วเขาเลยเมื่อคืน
ตอนนี้ฉันทำได้แค่นอนลืมตาทั้งที่ใบหน้ายังคงซุกอกพี่วายุเอาไว้ ลำแขนแกร่งโอบกอดฉันเอาไว้หลวม ๆ แต่ลมหายใจที่สม่ำเสมอทำให้รู้ว่าเขายังนอนหลับอยู่
ฉันอยากขยับตัวเปลี่ยนท่านอนแต่มันปวดร้าวไปทั้งร่างกาย ไม่อยากจะคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืนเลยค่ะ เชื่อแล้วกับคำพูดของเขาที่บอกฉันมาว่า...อย่ายั่วถ้าเรายังไม่รู้ว่าพี่เอาดุแค่ไหน
-///- อย่าให้บรรยายเลยค่ะ บรรยายไม่ไหวใจมันจะขาดก่อน
“อืม~” เสียงครางแผ่วเบาจากคนข้าง ๆ ดังขึ้นแล้วเขาก็พลิกตัวหันมาหาฉันจากนั้นก็เอามืออีกข้างมาโอบเอวแล้วก็พาดขามาก่ายฉันเอาไว้
ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี ฉันอยากไปเข้าห้องน้ำแต่ก็ไม่กล้าปลุกพี่วายุ เห็นเขาหลับสบายก็เกรงใจแต่ไม่รู้จะเกรงใจได้นานแค่ไหนในเมื่อตอนนี้อะไรบางอย่างที่ค่อนข้างนิ่มกำลังบดอยู่กับสะโพกของฉัน
ขนาดหลับยังรู้เลยว่าไม่ใช่หนอนตัวเล็ก ๆ น่ารัก คิดแล้วก็หน้าแดงเพราะ
