‘ไม่เป็นไรจ้ะหนิง ขอบคุณมากเลยนะ’ ดาวเหนือมองเพื่อนสาวด้วยสายตาชื่นชม ไม่เคยมีสักวินาทีเลยที่เธอจะรู้สึกเสียดายที่ได้เป็นเพื่อนกับคนคนนี้ ‘สู้ ๆ กับการเตรียมงานนะหนิง แล้วก็… ขอโทษด้วยที่ฉันไม่ได้ช่วย’
‘แค่เรื่องเขียนโครงการกับวางแผนงาน เธอก็ทำได้เต็มกำลังความสามารถแล้วละ มาเอาต์ติ้งครั้งนี้เธออยู่เฉย ๆ บ้างก็คงไม่เสียหายอะไรหรอก ฉันไปแล้วนะ เดี๋ยวไอ้บีมจะกินหัวเอา’ สุกัญญายกมือโบกบอกลาพร้อมกับยิ้มเห็นเขี้ยวให้หนึ่งที จากนั้นก็วิ่งออกไปเพื่อไปทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย
และยังไม่ทันที่สุกัญญาจะลับสายตาไป เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นจากโทรศัพท์ที่ดาวเหนือพกติดตัวมาด้วย หญิงสาวคว้ามันขึ้นมาดูก่อนที่ใบหน้าจะถอดสี
‘พี่กัณณ์…’ ดาวเหนือถือสายทิ้งไว้ไม่ยอมกดรับ ทั้งที่หากเป็นปกติแล้วเธอจะต้องกดรับอย่างรวดเร็วไปแล้วเพราะกลัวว่ารุ่นพี่ในดวงใจจะต้องรอ ทว่าความรู้สึกที่มีให้กับกรกัณณ์ที่ผ่านมาของเธอนั้นเ
