ไรอันกลับมารวมกับกลุ่มพี่ ๆ อีกครั้งหลังจากที่จัดการความรู้สึกของตัวเองเรียบร้อยแล้ว เขามองหน้าดาวเหนือและได้สบตากับเธอครู่หนึ่ง ชั่ววินาทีนั้นใบหน้าของรุ่นพี่สาวก็ซ่านแดงขึ้นอย่างปิดไม่อยู่
‘เมาเบียร์ถึงขั้นหน้าแดงไปถึงหูเลยเหรอเนี่ยยายเหนือ คราวหน้าฉันไม่ให้แกดื่มแล้วนะ’ สุกัญญาบ่นอุบแล้วหันไปหาไรอันที่ยืนอยู่ ‘แล้วไรอันจะกลับเลยหรือเปล่า พวกพี่คิดว่าจะคุยอะไรกันอีกสักหน่อยแล้วค่อยกลับ’
ไรอันพยักหน้ารับเบา ๆ เขารู้นัยของประโยคนั้นว่าสุกัญญาคงมีเรื่องที่ต้องคุยกับกลุ่มเพื่อนตัวเองตามลำพังโดยไม่มีเขา จึงตอบรับออกไปแต่โดยดี
‘ครับ… ใช่ครับ ยังไงขอบคุณสำหรับวันนี้มากนะครับพี่หนิง คุณบีม แล้วก็… พี่เหนือ’
ดาวเหนือเบือนหน้าหนีรอยยิ้มของไรอันที่ดูเป็นปกติจนน่าหมั่นไส้ด้วยความเขินอาย ตอนนี้ใบหน้าที่หล่อเหลาและเสียงทุ้มนุ่มของเด็กฝึกงานคนนี้กำลังมีอิทธิพล
