การกลับมาของคนในอดีต #2
953 คำ
วันนี้ตลอดทั้งวันสองสาวกับหนึ่งหนุ่มก็ช่วยกันจัดสถานที่และของกำนัลเพื่อต้อนรับผู้เข้าร่วมงานสำคัญของบริษัทจนกระทั่งทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยด้วยดี
งานต้อนรับประธานบริษัทคนใหม่มีกำหนดจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ เหล่าพนักงานต่างพากันตื่นเต้นมาก บ้างก็นึกเสียดายท่านประธานคนเก่าซึ่งเป็นผู้ริเริ่มก่อตั้งบริษัทมากับมืออย่างเฉิน ห่าวซานที่จะก้าวลงจากตำแหน่ง ปกติท่านประธานใหญ่จะเทียวไปเทียวมาไม่ค่อยได้อยู่ไทยถาวร แต่ท่านก็เป็นที่รักของพนักงานแทบทุกคนในบริษัท เนื่องด้วยความใจดีและเห็นแก่ประโยชน์ของคนในองค์กรมากกว่าประโยชน์ส่วนตน การจัดหาสวัสดิการต่าง ๆ ให้กับพนักงานอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง ทุกข้อที่กล่าวมาได้ซื้อใจพนักงานทุกภาคส่วนใน W&C pub ไว้ได้อย่างอยู่หมัด ทว่าบางส่วนก็ดีอกดีใจที่จะมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในบริษัท เพราะประธานคนใหม่นี้เป็นทายาทเพียงคนเดียวของเฉิน ห่าวซาน อีกทั้งยังมีข่าวลือหนาหูแพร่สะพัดไปทั่วทั้งบริษัทว่าเขามีหน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตรเลยทีเดียว
สำหรับดาวเหนือแล้ว เรื่องที่ว่าเป็นทายาทหรือหน้าตาที่ว่าหล่อเหลานั้นไม่สำคัญเลยแม้แต่น้อย เธอเป็นคนหัวสมัยใหม่ ไม่ยึดติดกับอะไรเดิม ๆ เป็นคนทำงานเต็มกำลังความสามารถของตนเอง ไม่รักงานสบาย ชอบความท้าทายอยู่ตลอดเวลา นั่นทำให้เธอคอยตั้งหน้าตั้งตาเฝ้าดูว่าประธานบริษัทคนใหม่นั้นจะเป็นใคร เป็นคนแบบไหน และที่สำคัญคือจะมีการทำงานแบบใหม่อะไรให้เธอได้เรียนรู้และลองทำบ้าง
ขณะที่กำลังตรวจสอบความเรียบร้อยก่อนที่งานจะเริ่มขึ้นนั้น หนังตาข้างขวาของเธอก็กระตุก ตามมาด้วยข้างซ้าย ลางสังหรณ์บางอย่างของเธอกำลังบอกว่า การมาถึงของประธานบริษัทคนใหม่นี้จะทำให้เกิดทั้งเรื่องดีและไม่ดีตามมา
โบราณว่าขวาร้ายซ้ายดี แต่นี่มันกระตุกทั้งสองข้าง สงสัยว่าคงจะหักล้างกันแหละน่า อย่าคิดมากสิดาวเหนือ !
บรรยากาศภายในห้องโถงใหญ่ของ W&C pub คึกครื้นไปด้วยงานเลี้ยงต้อนรับประธานบริษัทคนใหม่ของสาขาประเทศไทย พนักงานเกือบทุกคนเข้าร่วมกันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง เสียงพูดคุยจอแจดังอยู่ทั่วทั้งโถง ส่วนใหญ่เรื่องที่พูดคุยกันล้วนเป็นการคาดเดาไปต่าง ๆ นานาเกี่ยวกับว่าที่ประธานบริษัทคนใหม่
“แก ฉันได้ยินมาจริง ๆ นะว่าเขาน่ะหล่อมาก หล่อเหมือนดาราเลยละ”
“ฉันเคยเห็นรูปท่านประธานเฉินตอนสมัยหนุ่ม ๆ ในห้องทำงานครั้งหนึ่ง บอกเลยว่าท่านหล่อไม่เบาเลย ไม่แปลกหรอกถ้าลูกชายจะออกมาหล่อเหมือนกัน"
“ฉันภาวนาขอให้เขายังโสดด้วยเถอะ ทำยังไงดี ถ้าเขาหล่อมากจนฉันหัวใจวายตายล่ะ เธอต้องช่วยเก็บศพฉันนะ !”
เสียงสาว ๆ ในงานคุยกันดังลอดมาถึงหูของสุกัญญาที่ยืนเคี้ยวมินิแซนด์วิชตุ้ย ๆ อยู่อย่างไม่แคร์ชุดเดรสตัวใหม่ที่ตนใส่มา สรศักดิ์ที่ยืนอยู่ใกล้กันจึงชะโงกหน้าเข้ามาพูดใกล้ ๆ อย่างเย้าแหย่เมื่อเห็นว่าเสียงเพลงที่เปิดในงานดังเกินกว่าจะตะโกนให้ฟังแล้วได้ยิน
“เธอจะหัวใจวายหรือเปล่าหนิง บอกไว้ก่อนนะว่าฉันไม่ช่วยเก็บศพ ปล่อยให้อืดอยู่ในนี้แหละ"
“อยากไหล่หลุดอีกรอบหรือไง ! ฉันไม่ได้มองคนที่หน้าตาหรอก ถ้าฉันชอบต่อให้ไม่หล่อฉันก็หัวใจวายได้" สุกัญญาหันหน้าหนี ก่อนที่เพื่อนชายจะหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ
“เอาละครับแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ตอนนี้ท่านเฉิน ห่าวซานประธานบริษัท W&C pub และคุณหญิงทิพย์ลดาได้เดินทางจากประเทศสิงคโปร์มาถึงยังบริเวณงานแล้ว ขอให้ทุกท่านปรบมือต้อนรับด้วยครับ !” พิธีกรหนุ่มท่าทางทะมัดทะแมงและมีความมั่นใจจับไมค์อยู่บนเวทีพูดแจ้งแก่ผู้เข้าร่วมงานทุกคน
พลันเสียงดนตรีที่ดังกระหึ่มเมื่อครู่เป็นอันต้องหยุดลงและแทนที่ด้วยเสียงปรบมือรวมถึงเสียงโห่ร้องเกรียวกราวเพื่อต้อนรับเฉิน ห่าวซานและภรรยาอย่างพร้อมเพรียง ชายร่างผอมบางผมสีดอกเลาท่าทางดูมีเมตตาเดินมาตามพรมแดงกลางโถงแห่งนั้นโดยมีหญิงวัยเดียวกันท่าทางภูมิฐานและสวยสง่าแม้จะอายุมากแล้วเดินเคียงข้างมาด้วย
เฉิน ห่าวซานพาภรรยาอันเป็นที่รักของตนไปนั่งที่บริเวณรับรอง พนักงานฝ่ายต้อนรับสาวสวยเดินถือถาดใส่ของว่างและเครื่องดื่มรีบเข้าไปเสิร์ฟรับรองผู้ใหญ่ทั้งสองท่านทันที
ห่าวซานเอ่ยทักทายเพื่อนสนิทที่มาร่วมงานต้อนรับลูกชายในครั้งนี้หลายคนที่นั่งอยู่ในบริเวณที่รับรองสักพัก ก่อนจะขึ้นไปบนเวทีตามคำเชิญของพิธีกรเพื่อกล่าวเปิดงานและพบปะกับพนักงานทั้งหลายที่ตนดูแลมาตลอดระยะเวลาหลายปี
"สวัสดีฟันเฟืองเพชรของ W&C pub ทุกท่าน" ห่าวซานเริ่มต้นพูดด้วยภาษาไทยสำเนียงออกจีนที่ตนพูดได้คล่องแคล่วยิ่งนัก “ฉันดีใจที่วันนี้ได้มีโอกาสกลับมาพบกับรากแก้วอันแข็งแกร่งของบริษัทอย่างพวกคุณทุกคน ไม่มีพนักงานในสาขาไหนจะเข้มแข็งและอดทนกับงานได้เท่ากับพวกคุณอีกแล้ว ผมขอชื่นชมจากใจจริงครับ"
- ผู้เขียน
